نوشتن برنامه تمرینی خانگی بهتر

نوشتن برنامه تمرینی خانگی

چگونه برنامه تمرینی خانگی بهتری بنویسیم؟

برای نوشتن برنامه تمرینی خانگی چه چیز هایی باید بدانیم؟

انجام حرکات تکراری و خسته کننده را کنار گذاشته و به جای آن پیشرفت کنید. تقریباً تمام کسانی که میشناسید، یا در حال انجام تمرینات در خانه بوده و یا قبلا اآن را انجام می‌دادند. مسئله این است، تمام تمرینات در منزل یکسان نیستند، و اگر شما آنها را برای چند ماه پشت سر هم انجام دهید، ممکن است خیلی خسته کننده و کسالت آور شوند.

تمام تمرینات خانگی تقریباً از ترکیب ۵ تا ۱۰ حرکت متفاوت با وزن بدن، که به طرق مختلف چیده شده اند تشکیل شده، تا شما را در مدت زمان ۲۰ دقیقه خسته کرده این احساس به شما دست دهد که کاری را انجام داده اید.
اگر شما می خواهید نقاط ضعف خود را ترمیم کنید، شما به یک برنامه متفکرانه، که با تمرکز به این نقاط ضعف برنامه‌ریزی شده اند نیاز دارید تا آنها را تقویت کنند، در حالی که با کار کردن بر روی نقاط قوت مطمئن شوید که نقاط قوت شما همچنان پر قدرت می‌ماند. در اینجا ما به شما نشان می دهیم که چگونه برنامه خانگی نوشته تا کاملاً به اهداف خود برسید.

۱٫ ۶ تمرین در برنامه خود قرار دهید: ۲ تمرین بالا تنه، ۲ تمرین پایین تنه، ۲ تمرین برای عضلات core. در هر قسمت یکی از آنها باید متمرکز بر نقاط قوت شما بوده و دیگری متمرکز بر نقاط ضعف شما.
۲٫ برای هر حرکت حداکثر تکرارهای خود را تست کنید، حرکت را تا جایی ادامه دهید که با شکست در انجام حرکت مواجه شوید. در این حالت یک تعداد پایه برای خود به دست آورده اید، در مورد حرکاتی که به صورت نگهدارنده می باشند، مانند پلانک، حداکثر زمان را به عنوان زمان پایه در نظر می گیرید.
۳٫ در یک بازه زمانی ۶ ماهه فشار تمرین را به مرور و به آهستگی افزایش دهید، سپس دوباره در مورد حرکات برای شش ماه آینده تصمیم گیری کرده و این روش را ادامه دهید.

می توانیم فشار تمرین را به چهار طریق افزایش دهیم:
۱- آهنگ حرکت ۲- تکرار ها و ست ها ۳- وزن ۴- حجم تمرین.

۱٫ Tempo، آهنگ حرکت: افزایش فشار تمرین با آهنگ حرکت، به زبان ساده به این معنی می باشد که، یک حرکت را آهسته تر انجام دهیم و یا اینکه برای یک بازه زمانی مشخص در یک نقطه چالش‌برانگیز حرکت را ثابت کنید. برای مثال حرکت Bulgarian split squat با هر پا، در هفته اول یک ست ۵x۵ را به حالت عادی انجام دهید. در هفته دوم همان تعداد تکرار، به این صورت که در عرض ۲ ثانیه پایین آمده، دو ثانیه در پایینترین حالت مانده و دو ثانیه به سمت بالا حرکت کنید. در هفته بعد به مدت زمان آن اضافه کنید.

 در این حالت به آهستگی، زمانی که حرکت تحت فشار قرار می‌گیرد را افزایش می دهید بدون اینکه تعداد تکرار آن را افزایش داده باشید. این روش، شیوه عالی برای تقویت قدرت تاندون ها و عضلات می باشد در عین حال از آسیب به مفاصل نیز جلوگیری می شوند.
۲٫ تکرارها و ست ها: از همان حرکت قبل برای مثال استفاده می کنیم، در هفته اول ۵×۵، با هر پا، هفته دوم میتوان از۵x استفاده کنید، سپس ۵×۱۰، ۵×۱۲، ۵×۱۵ و… این روش معمولاً استقامت عضلات را افزایش میدهد.
۳٫ وزن: این تغییر بدون داشتن وسیله های تخصصی امکان پذیر نیست، ولی اگر این امکان را دارید آن را امتحان کنید،

در همان مثال قبل حرکت را با همین تکرار و آهنگ حرکت انجام داده و هر هفته بر میزان وزن اضافه میکنیم. این یک شیوه کاملاً استاندارد افزایش فشار بوده که در اکثر برنامه های تمرینی قدرتی دیده می‌شود و برای برای سال های زیادی است که جواب داده است.
۴٫ حجم تمرین: آخرین شیوه افزایش فشار به این صورت می باشد که شما، مدت زمانی که طول می‌کشد تا تمرین را انجام دهید را در نظر می گیرید. این امر به چند روش متفاوت انجام می شود، برای مثال شما تمرین فوق را در هفته اول به مدت ۱۰ دقیقه انجام می‌دهید، در هفته دوم می‌توانیم تلاش کنید و در مدت ۸ دقیقه، سپس ۷ دقیقه انجام دهید. هر چقدر که شما جلوتر به روید کاهش زمان تمرین سخت‌تر می‌شود بنابراین حتی اگر تنها ۱۰ ثانیه هم که کمتر انجام دهید شما موفق شده اید.

در روش دیگر شما می توانید مدت زمان استراحت بین ست ها را در نظر بگیرید. در این صورت با کاهش آن می توانید مدت زمان کلی تمرین را کاهش داده و فشار تمرین را بالا ببرید.

برنامه تمرینی برای خانه بنویسید:
قرار دادن همه چیز در یک تمرین کار ساده ای است. ابتدا شیوه افزایش فشار تمرین را مشخص کرده و سپس ۶ تمرین را انتخاب کنید، در آخر برای یک زمان کوتاه مثلاً ۲۰ دقیقه تمرین را انجام دهید تا شما را به هدفتان برساند.
در ابتدا نیازی نیست که تکرار ها و ست ها خیلی زیاد باشد، همان میزان که شما احساس کنید که یک برنامه متوسط می باشد، کافیست. نیازی نیست که شما در هفته اول تکراری را قرار دهید که در هفته ششم می خواهید به آن برسید

نگارنده و مترجم: محمد رامین

منبع: Boxrox

مفهوم توان در تمرینات کاربردی

مفهوم توان در تمرینات کاربردی چیست؟ توان در ورزش به چه معناست؟ چرا باید توان را افزایش بدهیم؟

توان عملکرد

تمرینات کاربردی سال ها است که  به عنوان یک روش صحیح تمرین برای ورزشکاران حرفه ای مورد استفاده قرار میگیرد اما پس از گذشت سالیان از این سیستم ورزشی هنوز خیلی از مربیان و نخبه های ورزشی درک کاملی نسبت به این سبک تمرینات ندارند.

درصورتی که تمرینات کاربردی میتواند پایه و اساس هر ورزش باشدو ماهیت ان بالا بردن سطح اجرایی یک ورزشکار در زمینه ای خاص است.

برای درک بهتر تمرینات کاربردی نیازمند آن هستیم که درک کاملی از انواع توان را داشته باشیم

توان مطلق: بیشترین وزنه ای که یک ورزشکار میتواندبرای یک مرتبه بلند کند.(وزنه برداری)

توان نسبی: به معنی توان مطلق ورزشکار تقسیم بر وزن بدن او که متداول ترین شکل توان است . این نوع از توان در ورزکاران رشته های وزنی اهمیت بسیاری دارد.(قویتریت ورزشکار در یک دسته بندی وزنی از شرایط مطلوبتری برخوردار است)

توان عملکردی: میزان توان استفاده شده در ورزشکاران در میدان است که شامل بلند کردن وزنه میشود و روی پرش ها جهش ها و … تاکید دارد.

نکته: به هیچ عنوان نباید تمرینات عملکردی را با تمرینات تخصصی (رشته ورزشی) اشتباه گرفت.

به عنوان مثال: میتوان به تمرینات شبیه سازی شده فوتبال اشاره کرد: دوهای استقامت سرعتی حرکات زیگزال و…

مزیت تمرینات کاربردی: 

از مهمترین مزیت های تمرینات کاربردی میتوان به تجهیزات قابل حمل و کم قیمت آن اشاره کرد که با انها میتوان در هر نقطه ای تمرینات را راه اندازی کرد و مثل سابق شما نیازمند تجهیزات باشگاهی و گران قیمت نیستید و در هر زمان و مکان ورزشکار را میتوانید تمرین دهید.

تجهیزاتی از قبیل: توپ تعادل/کش/مانع ها/یکدست دمبل و… برای برپایی تمرین ها کافی است.

قدرت بدون اندازه: مهمتزین سازگاری عصب و عضله این است که شما میتوانید بدون افزایش وزن یا حجم بتوان خود بیفزایید و این امر برای ورزشکاران دسته بندی وزنی یک امتیاز است.

در تمرینات کاربردی هیچ عضله ای به تنهایی تحت فشار قرارا نمیگیرد بلکه تمرینات بصورت گروه های عضلانی فعال میشوند.

مفهوم تعادل و ثبات در تمرینات کاربردی را از اینجا دنبال کنید.

نگارنده: احمد حیدری

مقایسه حرکت لت از جلو و لت از پشت

 حرکت لت از جلو و پشت چگونه انجام میشود؟

 

 

در یک مطالعه که در سال ۲۰۰۵ انجام شد، ولی بسیار جالب بود، محققین در این مطالعه،  اثر تفاوت پنج حرکت بدنسازی( آپرایت رو، زیربغل هالتر خم، قایقی و زیربغل لت و لت از پشت) رو بر جلوبازو، پشتی بزرگ(زیربغل) ، و گروه ذوزنقه را روی بدنسازها بررسی کردند.

سطح فعالیت جلوبازو حین «آپرایت رو» و «لت از جلو» نسبت به «زیربغل هالتر خم»، «قایقی»و «لت از پشت» بیشتر بود.

سطح فعالیت عضله پشتی بزرگ در حرکات «قایقی»، «لت از پشت» و «لت از جلو» نسبت به بقیه بیشتر بود.

سطح فعالیت ذوزنقه دو قسمت  فوقانی در حرکات «آپرایت رو» و «زیربغل هالتر خم» از بقیه حرکات مؤثرتر بودند. اما برای قسمت میانی این گروه عضله، «زیربغل هالتر خم»، و «قایقی» از بقیه حرکات مؤثرتر بودند.

اما برای قسمت تحتانی این گروه عضله، «زیربغل هالترخم» از همه حرکات مؤثرتر بود.

شما می توانید از نتایج این تحقیق برای خودتان استفاده کنید.

 

نکته مهم اینجاست:

که تفاوت معناداری بین درگیری عضله پشتی بزرگ بین دو حرکت «لت از پشت» و «لت از جلو» وجود نداشت. پس بهتر است «لت از پشت» را اجرا نکنید؛ این حرکت احتمالا آسیب بیشتری دارد و درگیری عضله اش فرق چندانی با لت از جلو ندارد.

 

 توجه داشته باشید: این مقاله یک مطالعه ست و شما ممکنه مطالعه ای ببینید که نتایج این مطالعه را نقض بکند. مشکلی نیست، چون وقتی آزمودنی ها عوض می شوند، این نتایج تغییر می کند. مخصوصا زمانی که ورزشکاران حرفه ای تر هستند. پس هر مطالعه ای اعتبار خودش را دارد.

در مرحله ی آماده سازی ورزشکاران هم گاهی ممکن است حرکاتی که ممنوع هستند، استفاده بشوند که معمولا در شرایط خاص احتمال توصیه به استفاده هست، که شرایط ورزشکار شما، آن را تعیین می کند.

نگارنده:معصومه حسینی

یک صبحانه ی سالم

صبحانه مفید

آیا نخوردن صبحانه ضرر دارد؟

 

خیلی از کودکانی که از خوردن صبحانه سر باز می زنند، سنگین وزن تر از بچه هایی هستند به طور مرتب صبحانه می خورند.

نخوردن صبحانه، عملکرد مغز را تقلیل می دهد. خوردن صبحانه به یادگیری کمک می کند، به اینصورت که شما علاقه بیشتری برای یادگیری نشان خواهید داد و روی مطلب هم تمرکز بیشتری خواهید داشت.

خوردن صبحانه هایی که سرشار از فیبر هستند باعث کاهش خستگی میشود.

بچه هایی که خوب صبحانه نمی خورند در باقی روز نیز انتخاب های غذایی خوبی نخواهند داشت.

رژیم غذایی افرادی که صبحانه می خورند بسیار مغذی و مقوی تر از افرادی است که صبحانه نمی خورند. این افراد همچنین عادت های غذایی بهتری داشته و کمتر به سراغ خوردن هله هوله و تنقلات مضر می روند.

این تحقیقات نشان می دهد که هرچه سن افراد بالاتر می رود میل به صبحانه خوردن آنها هم کمتر می شود: تقریباً %۱۵ نوجوانان و یک سوم افراد بزرگسال صبحانه نمیخورند.

 صبحانه ی خوب و مغذی چیست؟

مصرف یک روز در هفته به میزان کم، کره مربا یا حلوا ارده یا خامه عسل اشکالی ندارد، خیلی نگران نباشید.

غلات آماده صبحانه نیز پیشنهاد خوبی است.

۱٫یک تخم مرغ آب پز برای صبحانه خیلی مناسب است.

۲٫یک لیوان شیرموز، یا اگر تمایل داشته باشید یک لیوان آبمیوه تازه انتخاب های دیگری هستند.

۳٫املت گوجه فرنگی یک صبحانه گرم است که خیلی ها آن را دوست دارند.

۴٫شیر و خرما هم خیلی خوب است.

چه کسی گفته که چون نان نشاسته دارد نمی توانید آن را بخورید. ما هیچ ماده غذایی را نباید حذف کنیم. فقط باید به مقدار مصرف و چگونگی آن دقت کنیم.

۵٫مثلا برای شما مصرف سه کف دست نان، البته به جز انگشتان، در صبحانه مجاز است.

۶٫نان و پنیر و گردو هم که بهترین صبحانه است

اگر به غذاهای سنتی علاقه دارید، می توانید فرآورده های شیری مانند فرنی و شیربرنج را به صبحانه خود بیافزایید.

۷٫ لوبیا چیتی، عدسی و حلیم هم گاهی اوقات خالی از لطف نیست.

۸٫یک سیب زمینی آب پز با کمی کره و نمک یک صبحانه سالم و خوشمزه است.

گاهی وقت ها هم می توانید کمی دقت کنید کمی از غذای شام را برای صبحانه در یخچال کنار گذارید تا از نخوردن صبحانه جلوگیری کنید.. انواع غذاهایی مثل کتلت٬ کوکو و ماکارانی هم اگر خوب گرم شوند و خیلی هم چرب نباشند برای صبحانه مناسب هستند.

پس می بینید که اگر کمی زودتر از خواب بیدار شوید، می توانید صبحانه های خوشمزه ای را برای خودتان آماده نمایید. تنوع بخشیدن به صبحانه باعث نشاط و سرزندگی شما عزیزان می شود پس برای تهیه صبحانه مهم ترین بخش وعده غذایی وقت بگذاریم تا سلامت باشیم.

نگارنده:معصومه حسینی

 سوپرست بزنم یا نه؟

سوپرست

ایا باید سوپرست بزنیم ؟ 

سوپرست چیست؟ 

 

در بعضی از منابع گفته شده:
دو حرکت از یک گروه عضله را پشت سر هم بزنیم، سوپرست اجرا کرده ایم؛ مثلا جلو بازو دمبل + جلو بازو هالتر.
اما در بیشتر منابع گفته شده است: وقتی دو حرکت را که روی عضلات موافق و مخالف کار می کنند سوپر ست محسوب می کنند؛ مثلا زیربغل قایقی + پرس سینه دمبل یا هالتر یا بع طور مثال جلو بازو سیمکش + پشت بازو سیمکش.

صحبت های زیادی روی این سیستم تمرینی همیشه بوده و هست؛
اما به طور خلاصه قراره نتایج یک مطالعه ی جدید را در اختیار شما قرار بدم:

در یک تحقیق جامع، تعدادی از ورزشکاران را به دو گروه تقسیم کردند، که گروه اول شیوه سنتی را اجرا کردند و گروه دیگر به شکل سوپر ست. گروه سنتی در ابتدا حرکت جلو بازو را در سه ست اجرا کرده و بعد از اتمام آن، سه ست پشت بازو را اجرا نمودند. و اما گروهی که باید حرکات را به صورت سوپرست اجرا می کردند، در ست اول، ابتدا جلو بازو زده و بعد بلافاصله پشت بازو را اجرا کردند، که یک ست شد و تا سه ست ادامه دادند. ضمنا حرکاتشان هم با کش اجرا شده است.

پس از هشت هفته تغییرات رابررسی کردند و به این نتایج رسیدند?

۱٫ اجرای سوپرست استقامت عضله را افزایش داده اما قدرت را خیر. و اما در مبحث حجم عضلات، تفاوتی بین سوپر ست با سنتی وجود نداشته است.

۲٫سوپر ست زدن برای ورزشکارانی که زمان کمی برای تمرین دارند، خوب است؛ اما احتمالا نمی تواند به طور قابل ملاحظه ای حجم رو نسبت به بعضی سیستم های دیگر، بیشتر افزایش بدهد. البته باید خاطر نشان سازم که فرد حتما عضلاتش حجم خواهند گرفت، اما نسبت به بعضی سیستم های دیگر تمرینی، این حجم عضلانی کمتر خواهد بود.

۳٫سوپرست همچنین می تواند از آسیب جلوگیری کند؛ به این صورت که عضلات موافق و مخالف را بالانس می کند. مثلا یک ورزشکار جلو ران خیلی بزرگتری نسبت به پشت رانش دارد و همین مسئله می تواند باعث آسیب به زانوی فرد ورزشکار شود.

۴٫فواید دیگری مثل افزایش ظرفیت های قلبی را هم داراست که بسیار مفید است.

 

نگارنده و مترجم: معصومه حسینی

✍منبع:
Physiological Responses to Agonist_Antagonist Superset 

 هورمون های اولیه در هایپرتروفی

 هورمون های اولیه در هایپرتروفی

این مقاله راجع به چهار هورمون:

 IGF-1    هورمون رشد   تستوسترون     انسولین

که بر اساس کتاب شونفلد که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ به چاپ رسید؛ البته در حال حاضر ما بر اساس نسخه ی جدید کتاب به این مبحث می پردازیم.

عملکرد IGF-1 شامل تحریک تمایز و فیوژن ( فیوژن سلول فرایندی می باشد که چندین سلول تک هسته ای با هم ترکیب می شوند تا یک سلول چند هسته ای تولید کنند که سینسیتیوم نام دارند) متعاقب آسیب عضلانی و در نتیجه تسهیل اهدای هسته به تارهای عضلانی می باشد.

اگر چه که این هورمون مستقیما بر سیگنالینگ درون سلولی اثر می گذارد، اما هنوز اثراتش بر رشد عضله مشخص نیست.

هورمون رشد تقویت اثرات IGF-1 رو به همراه دارد. اگر چه که چند مطالعه نشان داده است، هورمون رشد، مستقل از IGF-1 می تواند روی شرایط آنابولیک سلول اثر داشته باشد، هنوز اثراتش بر حجم عضله مورد سوال است.

تستوسترون چند کار بسیار مهم انجام می دهد:

۱٫مستقیما سنتز پروتئین عضله رو افزایش و شکسته شدن پروتئین ها رو کاهش می دهد.

۲٫رهایش هورمون رشد و IGF-1 را تقویت می کند و فعالیت IGFBP-4 رو مهار می کند که به نفع حجم عضله می باشد.

۳٫تعداد سلول های ماهواره ای رو افزایش می دهد.

انسولین هم کاهش شکسته شدن پروتئین ها را به همراه دارد.

همکاری همه این هورمون ها با هم نقش های زیادی رو می توانند در هایپرتروفی ایفا کنند. اما توجه کنیم که بالابودن حاد این هورمون ها لزوما نشان دهنده نقش قوی آنها در هایپرترفی نیست.

به نظر میاد که شروع کننده وضعیت آنابولیک سلولی متعاقب مصرف یک وعده غذایی، انسولین هست که می تواند جلوی شکسته شدن پروتئین ها را بگیرد و در ادامه هورمون های دیگه هم نقش های خودشان را ایفا

می کنند و احتمالا با توجه به گفته های بالا، تستوسترون با توجه به نقش های بیشترش، مهم تر می باشد.

نگارنده:معصومه حسینی

 منبع:بر اساس کتاب شونفلد

رژیم کتوژنیک برای بدنسازان

رژیم کتوژنیک

 رژیم کتوژنیک برای بدنسازها خوب است؟

یکی از اثرات منفی رژیم غذایی کتوژنیک روی ذخایر گلیکوژن ( قندی) داخل عضله است که بعد یک تا شش هفته بین ۲۰ تا ۵۴ درصد کاهش مشاهده شده است.
تقریبا ۱/۵ کیلو آب بدن بعد یک تا هشت هفته کاهش پیدا کرده ( تغییرات اینها بسته به درصد کاهش کالری و کربوهیدراتش هست). در کنار همه اینها حس گرسنگی کاهش پیدا می کنه.

این رژیم برای چربی سوزی خیلی خوبه و باعث شده حس گرسنگی کاهش پیدا کند و در نتیجه حس سیری رو افزایش می دهد.
اگر چه که توی این رفرنس گفته شده است عملکرد تمرین مقاومتی تحت تاثیر قرار نمی گیرد ولی خیلی بعید به نظر می رسد ( هر فردی از رژیم ها متفاوت تأثیر می پذیرد).

اینکه این رژیم گلیکوژن داخل عضله و همچنین آب درون عضله رو کم می کند، قطعا روی سایز عضله تاثیر منفی می گذارد که برای یک بدنساز خوب نیست. همچنین اثرات منفی دیگری در حین اجرای این رژیم در مقایسه با رژیم های دیگری دیده می شود: (مثل سردرد، خستگی، و یبوست) که خب این سه عامل خیلی تمرین رو تحت تاثیر منفی قرار میدن که باید مخصوصا با مصرف فیبر و الکترولیت ها از این سه اثر منفی تا حدی جلوگیری کنند.

 این رژیم برای بدنسازها در شرایط زیر کاربرد دارد:

?زمانی که تازه در فصل آماده سازی مسابقه قرار می گیرند، چون زمان دارند تا بتوانند با این رژیم سازگار بشوند

?برای آنهایی که مشکل با حس گرسنگی دارند و کلا حس سیر شدگی کمی دارند.

یک سری توصیه ها هم هست که چون نیازمند مطالعات بیشتر هستیم، با اطمینان کامل نمی توان گفت:
?در حین خارج زمان مسابقه، احتمالا ورزشکار را اجازه نمی دهد آنقدری حجم عضله رو افزایش بدهد، آن هم بخاطر کاهش حس گرسنگی، که فرد دریافت مواد مغذی اش پایین می آید اما خیلی ها هم ممکن است این حس را تجربه نکنند.

چه زمان هایی این رژیم توصیه نمی شود:

?زمانی که ورزشکار در هفته های انتهایی آماده سازی مسابقه است، زیرا گلیکوژن عضله خیلی کم می شود و عضله دهیدراته می شود و سایز عضله کاهش می یابد.
اینکه فرد اکتون بخواهد اگزوژنز داشته باشه ( از بیرون وارد بدنش کنه) چون هیچ مزیتی نمی تواند داشته باشد، احتمالا ولی ممکنه در آینده طبق مطالعاتی تغییر کند.

نهایتا اینکه چون هر فردی پاسخ های فیزیولوژیک متفاوتی پس از اجرای هر رژیمی دارد، شما که مربی یا ورزشکار هستین باید ببینید واکنش بدنتون به چه صورتی خواهد بود و حتما به ورزشکاراتون در مورد اثرات مثبت یا منفی این رژیم صحبت کنید.

 

نگارنده:معصومه حسینی

 رفرنس:  The Ketogenic Diet for Bodybuilders and physique Athletes. Strength & Conditioning Journal, 42(5), 108-115.

اسکات و کمردرد

اسکات

 آیا اسکات برای کمر درد خوب است یا مضر؟

در ابتدا بیایید به مزایای اسکات نگاه کنیم:
۱٫احتمالاً مهمترین نکته در مورد آسیب ها و به طور بالقوه کمردردضعف هسته مرکزی بدن است ، اسکات عضلات کر و مرکزی بدن شما را قوی می کنداین امر به ناچار به کاهش فرکانس آسیب کمک می کند
۲٫ این یک تمرین خوب برای سوزاندن کالری است
۳٫این ورزش باعث می شود پایین تنه شما قویتر شود
۴٫این تمرین همچنین توانایی و قدرت شما را به عنوان یک ورزشکار افزایش می دهد
۵٫اسکات همچنین از نظر جسمی کل بدن شما را بهبود می بخشد
۶٫اسکات فقط پاهای شما را قوی نمیکند ، بلکه بر سایر اعضای بدن نیز تأثیر می گذارد
۷٫اسکات عضلات همسترینگ ، ساق پا ، عضلات چهار سر ران ، هیپ و کمررا تقویت میکند

همه ی تمرینات نمی توانند ادعا کنند که بر روی انواع مختلف عضلات تأثیر می گذارند
اسکات زدن همان چیزی است که شما آن را تمرین تحمل بار می دانید ، و این کلید ، قدرت کلی شماست
همچنین تأثیر زیادی بر تراکم استخوان شما دارد ، در بیشتر موارد باعث متراکم شدن استخوان ها می شود ، که می تواند به افراد مسن کمک شایانی نماید
۸٫اسکات زدن همچنین توانایی پرش و سرعت شما را افزایش می دهد
۹٫اسکات همچنین به طور طبیعی پوسچر شما را بهبود می بخشد
۱۰٫یک مزیت اسکات زدن به طور منظم که چندان شناخته شده نیست ، بهبود گردش خون و هضم غذا است
۱۱٫هنگام تمرین پاها ، مایعات بسیار سریعتر از بدن عبور می کنند تا اطمینان حاصل شود که اکثر اعضای بدن اکسیژن و مواد مغذی کافی در آنها جریان دارد این نیز تأثیر مثبتی بر روده کوچک شما و کارایی کلی آن دارد

۱۲٫احتمالاً مهمترین مزیت اسکات زدن بهبود چشمگیر توانایی های جسمی شما در زندگی روزمره است ، اشیایی که حتی فکر حرکت آنها را هم نمی کردید و حالا ناگهان می توانید آنها را بردارید

در نگاه اول به نظر می رسد اسکات نسبتاً برای سلامتی شما مفید است اما در بررسی دقیق تر ، اگر درست انجام نشود ، اسکات می تواند برای کمر و سایر اعضای بدن شما بسیار مضر باشد

هرگز فکر خوبی نیست که بدن خود را تحت فشار زیاد قرار دهید ،

چند بار دیده اید که افراد به داخل سالن بدنسازی می روند ، سعی می کنند با وزنه ای بیش از حد سنگین اسکات را امتحان کنند؟

از وزنی متناسب با قدرت و نوع بدن خود استفاده کنید و وزن را به آرامی افزایش دهید

اکثر مردم نمی دانند چگونه اسکات درست انجام دهند
شما می توانید به کمرتان آسیب جدی وارد کنید و در بدترین موارد مجبور به انجام جراحی خواهید شد
اسکات همچنین بر روی شکم پا و زانو تأثیر مخربی دارد
اگر عضلات باسن یا زانو ضعیف دارید ، این ورزش به سرعت بر روی بدن تأثیر منفی می گذارد
هنگامی که برای اولین بار به باشگاه می روید یا برای اولین بار حرکت اسکات انجام میدهید ، حتماً با یک متخصص آموزش دیده مشورت کنید و مطمئن شوید که قبل از اجرای سنگین حرکت ، ابتدا بر این فن مهارت دارید

حقیقت صادقانه
به نظر من این بستگی به شدت کمردرد شما دارد
اگر درد قابل کنترل است ، سعی کنید اسکات بزنید اما شاید به مدت دو هفته ، با کمی وزن سبک تمرین کنیدتا اطمینان حاصل کنید که درد به یک آسیب جدی تبدیل نمی شود
اگر به مدت طولانی کمردرد دارید ، بهترین حالت این است که از اسکات زدن صرف نظر کنید وروی برخی از تمرینات توان بخشی تمرکز کنید و اگر درد بیش از حد غیر قابل تحمل است ، به یک مرکز توانبخشی مراجعه کنید

نگارنده :فاطمه باقری کارشناس پزشکیار ورزشی
 منبع : Artofhealthyliving

انچه باید در مورد آرتروز بدانید!

آزتروز

آیا من آرتروز دارم؟

چگونه خودمان ارتروز را تشخیص دهیم؟

 

علائم هشدار دهنده
درد
درد ناشی از آرتروز می تواند دائمی یا ممکن است گذرا باشد درد ممکن است هنگام استراحت یا هنگام حرکت رخ دهد درد ممکن است در یک قسمت از بدن یا در قسمتهای مختلف احساس شود

تورم
بعضی از انواع آرتروز باعث می شود که پوست مفصل آسیب دیده متورم شده و احساس گرما در هنگام لمس داشته باشد تورمی که سه روز یا بیشتر طول بکشد یا بیش از سه بار در ماه اتفاق بیفتد باید به پزشک مراجعه شود

سفتی
این یک علامت کلاسیک آرتروز است ، به خصوص هنگام بیدار شدن از خواب صبح یا بعد از مدت طولانی نشستن روی میز یا سوار شدن بر ماشین سفتی صبحگاهی که بیش از یک ساعت طول بکشد دلیل خوبی برای مشکوک بودن به آرتروز است

مشکل در حرکت مفصل
بلند شدن از روی صندلی مورد علاقه خود نباید آنقدر سخت و دردناک باشد

چه کاری باید کرد؟
شرح حال شما با این علائم به پزشک کمک می کند تا نوع و میزان آرتروز را تشخیص دهد. قبل از مراجعه به پزشک ، علائم خود را به مدت چند هفته پیگیری کنید ، و یادداشت کنید تورم و سفتی ، چه زمانی ، برای چه مدت بوده و چه چیزی به کاهش علائم کمک می کند. حتما انواع دیگر علائم را یادداشت کنید ، حتی اگر غیرمرتبط به نظر برسند ، مانند خستگی یا بثورات. اگر همراه با این علائم تب دارید ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشید
اگر پزشک به آرتروز مشکوک باشد ، آنهاتست های فیزیکی را جهت بررسی دامنه حرکتی مفاصل انجام می دهند و از شما می خواهند مفصل را به عقب و جلو حرکت دهید. پزشک همچنین ممکن است با حرکت مفصل برای شما ، دامنه حرکت غیرفعال را بررسی کند. هرگونه درد در طی یک تست دامنه حرکتی از علائم احتمالی آرتروز است
پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی شما سوال میکندممکن است در صورت لزوم آزمایش های آزمایشگاهی را تجویز کند
بیشتر افراد با پزشک مراقبت های اولیه خود راشروع می کنند ، اما ممکن است به پزشکان متخصص در درمان آرتروز و بیماری های مرتبط مراجعه شود. یک تشخیص دقیق گام مهمی برای دریافت مراقبت های پزشکی به موقع برای بهبود وضعیت است

نگارنده :فاطمه باقری (کارشناس پزشکیار ورزشی)
 منبع:arthritis.org

نوشیدن شیر بعد از تمرین

نوشیدن شیر بعد از تمرین

چرا باید بعد از تمرینات ورزشی شیر بنوشید؟

ایا نوشیدن شیر بعد از تمرینات ورزشی خوب است یا بد؟

 

شما گرم ، عرق کرده ، ناتوان هستید و دهانتان چنان خشک است که احساس می کنید می توانید کل اقیانوس اطلس را بنوشید و هنوز از تشنگی در حال مرگ هستید! اما بعد از تمرین با چه چیزی آب رسانی می کنید. چه چیزی واقعاً میتواند تشنگی بی وقفه را فرو نشاند
بسیاری از ما به طور طبیعی آب را انتخاب می کنیم ،

منظور من مطمئناً این در دسترس ترین مایع است ، درست است یا شاید شمابه دنبال نوشیدنی های ورزشی هستید ، یکی از آن نوشیدنی های ورزشی با الکترولیت ها و مواد معدنی اضافه شده  اما این همیشه گیج کننده است ، زیرا بسیاری از نوشیدنی های ورزشی وجود دارد که نمیدانیم

الف) کدام یک را انتخاب کنید

ب) اینکه آیا واقعاً به شما در هیدراته نگه داشتن بدن کمک می کند ، تقریباً غیرممکن است. و حتی در مورد مقدار قند برخی از آن نوشیدنی ها هم باید جوانب امر را بسنجیم
بنابراین بازهم رومی اوریم به سمت نوشیدن آب
خوب ، نه ، نه ، آب یک عنصر اصلی برای تأمین آب بدن است و با توجه به اینکه بدن به طور متوسط از شصت درصد آب تشکیل شده است ، کاملاً واضح است که اگر مقدار زیادی از آن را از دست داده باشید ، پس می خواهید سریعاً آنرا جایگزین نمایید. اما نوشیدن بیش از حد آب در مدت زمان کوتاه ، هیچ سودی برای شما نخواهد داشت ، زیرا در نهایت باعث رقیق شدن مواد معدنی باقیمانده در بدن می شود که همه از بین خواهد رفت
راه حل چیست؟ شیر
بله می دانم ، دقیقاً اولین نوشیدنی نیست که فکر کنیم بعد از تمرین به سراغ آن برویم شیر بهترین نوشیدنی است که می توانید در صورت نیاز به کم آبی شدید مصرف نمایید و دلیل این امرپروتئین مناسب است

پروتئین شیر
شیر از دو نوع پروتئین مختلف تشکیل شده است – کازئین وپروتئین وی .این دو پروتئین را میشناسید ؟ بله ، آنها پروتئین هایی هستند که در پودرهای پروتئینی ،مکمل های ورزشی و نوشیدنی های انرژی زا وجود دارد ، اما شیر در واقع حاوی مقادیر بالاتری از این پروتئین ها است و از همه مهمتر طبیعی است.
کازئین یک پروتئین کند هضم است و شیر عمدتا (هشتاد درصد) از این پروتئین تشکیل شده است و بیست درصد باقی مانده پروتئین وی است . پروتئین سریع هضم وی به ترمیم عضله کمک می کند ، بنابراین شیر را مستقیماً پس از ورزش در برنامه خود قرار دهید کمک میکند تا تمام عضلات را ترمیم کنید. در حالت ایده آل شما باید ظرف نیم ساعت پس از اتمام تمرینات ، مقدار کافی پروتئین در بدن خود دریافت کنید ، زیرادر این زمان از مزایای آن بهره مند میشوید نوشیدن یک لیوان بزرگ شیر نه تنها باعث بازسازی عضله می شود ، بلکه به جلوگیری از درد عضلات و تجدید مایعات اساسی نیز کمک می کند. و اگر هدف شما این است که مزایای بیشتری کسب کنید ، شیر سلاح مخفی شما است. نوشیدن شیر پس از تمرینات مقاومتی یا تمرین با وزنه بهترین راه برای افزایش عضله و کاهش چربی بدن است

شیر حاوی کربوهیدرات است:  افراد معمولاً از کربوهیدرات اجتناب می کنند و معتقدند که این عامل اصلی افزایش سریع وزن است. خوب بله ، مقدار زیادی از کربوهیدرات توصیه نمیشود ، اما کربوهیدرات ها بخشی اساسی در هر رژیم غذایی سالم و متعادل هستند و در واقع آنها به فعال سازی پروتئین کمک می کنند. شیر کارآمد و عالی است ، زیرا شیر هم پروتئین و هم کربوهیدرات دارد.
متأسفانه این خبر خوبی برای همه نیست ، زیرا از بین این کربوهیدرات ها ، در مورد لاکتوز ، در شیر است که گاهی اوقات می تواند برای افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند ناراحتی ایجاد کند. در این صورت شما می توانید یک شیر فاقد لاکتوز را انتخاب کنید و همچنان از مزایای مصرف آن بهره مند شوید یا می توانید برخی دیگر از انواع شیر مانند:
شیر بز
شیر نارگیل
شیر سویا
شیر برنج
شیرهای آجیل بادام ، بادام هندی ، فندق
شیر جو دوسر
شیر گوسفند
حتی می توانید شیر شتر تهیه کنید

هضم آهسته

تحقیقات ثابت کرده است که شیر در سیستم گوارش بیشتر از آب و نوشیدنی های ورزشی باقی می ماند و بنابراین برای مدت طولانی تری هیدراته و سیر کننده می شود

الکترولیت های اساسی

احتمالاً همه شما کلمه الکترولیت را در کنار نوشیدنی های ورزشی دیده اید ، اما در واقع چه چیزی هستند؟ در واقع آنها مواد شیمیایی موجود در بدن هستند که به عملکردهای خاص کمک می کنند از طریق تنظیم ضربان قلب ، اجازه انقباض عضله ، جلوگیری از گرفتگی ، سردرد و کمبود آب بدن تا عملکرد خوبی داشته باشند ، الکترولیت ها شامل مواد معدنی سدیم ، پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم ، فسفات و کلرید هستند. این مواد معدنی هنگام تعریق از بین می روند ، بنابراین کاملاً ضروری است که بعد از تمرین آنها را به بدن بازگردانیم. نوشیدنی های ورزشی در ترکیبات خود از مواد معدنی استفاده مینمایند ، شیر به طور طبیعی مواد معدنی را دارا میباشد… شما کدام یک را می خواهید انتخاب کنید ؟

هیدراتاسیون آب

بنابراین ما دریافته ایم که شیر ماده غذایی باارزشی میباشد اما مطمئناً آب هنوز هم فوق العاده مهم است ، این خود ماده اصلی هیدراتاسیون است. خوب خبر  این است که شیر تقریباً از هشتاد و هفت درصد آب تشکیل شده است ، بنابراین شما می توانید دو نوشیدنی در یک نوشیدنی دریافت کنید! فقط این را به یاد داشته باشید
آبرسانی مناسب باعث بهبودی عضلات می شود و با جلوگیری از خستگی و از دست دادن انرژی ، قدرت را افزایش می دهد. همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که اغلب اوقات ، وقتی فکر می کنید گرسنه هستید ، در واقع تشنه هستید ، بنابراین ابتدا همیشه یک نوشیدنی بخورید ، ده دقیقه به آن فرصت دهید و سپس تصمیم بگیرید که آیا هنوز به خوردن ماده غذایی نیاز دارید. اگر شیر نوشیده باشید اینکار را نمیکنید

ارزان و آسان

و سرانجام ، به غیر از آب (که در صورت نوشیدن آن از شیر آب اساساً رایگان است) ، هیچ مایعی وجود ندارد که به اندازه واقعی یک لیوان شیر مزایای فوق العاده ای داشته باشد. با توجه به محتوای بالای غذایی ، شیر واقعاً یکی از ارزان ترین مواد غذایی است.

این مقاله مطمئناً باعث می شود شما در مورد شیر کاملاً متفاوت فکر کنید!؟

بنابراین دفعه دیگر که تمرین می کنید ، به جای اینکه یک نوشیدنی ورزشی خریداری نمایید ، در هزینه خود صرفه جویی کنید و به جای آن به یک لیوان شیر بنوشید .

نگارنده :فاطمه باقری (کارشناس پزشکیار ورزشی)

منبع :Artofhealthyliving