دلایل فشار به عصب سیاتیک و بروز درد در افراد

درد سیاتیک

عصب سیاتیک چگونه باعث ایجاد درد میشود؟ درد سیاتیک معمولا درچه نواحی از بدن رخ میدهد؟ 

دردهای سیاتیک در ناحیه کمر و ران ها شایع تر است. درد در ناحیه پشت ران ها تا قوزک پا ادامه داشته و تا کف پا تیر می کشد و و در برخی موارد فرد را کاملا ناتوان میکند. علت اصلی این دردها وارد آمدن فشار های دائم یا ناگهانی بر عصب سیاتیک می باشد که عمده این فشارها را به دلیل وجود عادات و یا بروز آسیب ناشی از حرکات غلط و اتفاق می‌افتد.

تورم، بیرون زدگی یا پارگی دیسک بین مهره ها، مهمترین علت دردهای سیاتیکی است که ممکن است متعاقب یک حرکت سنگین مثل بلند کردن جسم سنگین در حالت ایستاده با خم شدن های ناگهانی و چرخش کمر به وجود بیاید. در بعضی از مواقع ضربه محکم و عصب یکی از دلایلی است که این دردها را به وجود می آورد. در این حالت درد از کمر به باسن و ران می رود و به پشت زانو، ساق و پشت پا می رسد و همه این اعضا را در بر می‌گیرد. این دردها با بالا رفتن فشار داخل شکم، هنگام سرفه و عطسه افزایش می‌یابد.

کوتاه شدن عضلات: کوتاه شدن و یا منقبض شدن عضلات در اثر فشاری که یکباره بر عصب سیاتیک وارد می شود که دردکشنده ای را همراه دارد که نتیجه تنبلی و به کار نگرفتن عضلات در زندگی عادی می باشد و عضلاتی که معمولاً با فشارهای چندانی درگیر نمی شوند منجر به بروز این عارضه می‌شود.

کم تحرکی: بسیاری از افراد در طول عمر خود زیادی ندارد ولی به ناگاه در هوای آزاد هوس دوچرخه سواری کرده یا شروع به دویدن در سرعت های بالا می کنند. در درجه اول عضلات شدیدا تنبل می شوند و همین تنبلی به کوتاه شدن ماهیچه ها ختم شده و به عصب سیاتیک فشار و دردهای زیادی را وارد می کند.

 جا به جا شدن مهره ها: در برخی موارد ضربه های ناگهانی مانند حرکات تمرینی یک ضرب دوضرب یا تصادفات رانندگی باعث جا به جا شدن مهره های کمر می شوند که موجب وارد شدن فشار شدید به اعصاب و دردهای عصبی می شود.

کم شدن فاصله بین مهره ها : گاهی اوقات به دلیل کم شدن فاصله ی بین مهره ها فشار زیادی بر رشته های عصبی وارد می شود که همین فشار به درد شدید در ناحیه کمر و پشت ران می انجامد. این حالت در میان وزنه برداران و کسانیکه با وزنه سروکار دارند و تمرینات سنگین که فشار عمودی بر کمر وارد می کنند، شایع تر است. از این رو توصیه می شود پس از پایان تمرینات، حرکات کششی مثل آویزان شدن از میله بارفیکس را اجرا کنید. اگر توجهی نکنید ممکن است پس از چند سال تمرین به انواع دردها دچار شوید.

 اسپاسم های شدید: عضلاتی که تا به امروز فعالیت چندانی ندارند، به یکباره با فعالیت های شدید و کشش های ناگهانی رو به رو می شوند، به دلیل اینکه تاب و تحمل این کشش ها را ندارند، شدیدا منقبض شده و این انقباض تا مدتها ادامه دارد و تبدیل به اسپاسم می شود و بدلیل وارد شدن درد بر عصب سیاتیک ، دردی شدید در نواحی پشت ران بروز می کند. استراحت در چند روز اول و استفاده از داروهای شل کننده عضلات ضروری بوده و ورزش درمانی پس از رفع اسپاسم های عضلانی ، باید انجام گردد.

 بیرون زدگی دیسک کمر: در برخی موارد دیسک هایی که بین مهره ها قرار دارند به دلیل فشار و ضربه های ناگهانی که بصورت عمودی یا حتی افقی بر ستون فقرات وارد شده از موقعیت خود خارج شده و فرد دچاره بیرون زدگی دیسک می شود که بر اعصاب فشار شدیدی وارد شده و درد زیادی در ناحیه ی کمر و پشت رانها بروز می کند.شایع ترین دلیل وارد شدن فشار بر عصب از دست رفتن بالانس عضلانی و ضعیف شدن عضلات در برخی از نقاط بدن بوده است. مواقعی که درد شدید باشد ، درمان با فیزیوتراپی یا ورزش درمانی شروع می شود اگر بهبودی حاصل نشدبه ناچار باید به تیغ جراحی سپرده شود.

نکته جالب توجه در این موارد اهمیت توجه به درمان غیردارویی می باشد. برای تمرین دادن افرادی که به این دردها دست به گریبان هستند، حرکت دادن اعضا منجر به تشدید درد می شود و معمولا زمانی که پزشک افراد را به انجام حرکات تمرینی توصیه می کند، از رو در رو شدن با آن شدیدا خودداری می کنند و این در حالی است که راه اصلی درمان این دردها تمرین دادن عضلات و تقویت و فرم دادن و بالانس کردن عضلات آسیب دیده است. این تمرین ها می بایست آرام و به صورت مکرر انجام شوند تا نتیجه بخش و درمان کننده باشند. انجام حرکات ورزشی سنگین به تشدید این دردها می انجامد.

 

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،عصب سیاتیک،درد سیاتیک

درمان سیاتیک و ورزش های مناسب برای تسکین

درمان سیاتیک

چگونه درد سیاتیک را درمان کنیم؟ چه نکاتی را بهتر است رعایت کنیم ؟

در مراحل اولیه درمان برای فرد دو تا سه روز استراحت مطلق تجویز می‌شود اما اگر فرد در حالت حاد قرار بگیرد به گونه ای که انگشتانش گزگز کند و با کاهش حس همراه باشد، باید حتماً به پزشک مراجعه کرده و تحت معالجه جدی قرار بگیرد. در حالت استراحت مطلق فرد باید از انجام هر کاری خودداری کرده و در بستر استراحت کند. اما این مدت استراحت نباید طولانی شود زیرا عضلات بدن ضعیف شده و باعث تشدید درد میشود. بنابراین فرد باید پس از ۴۸ ساعت استراحت به تدریج و با ملایمت کارهای روزانه و نرمش های بهبود دهنده ی آرام و تقویت کننده عضلات را از سر بگیرد. در مواردی که دیسک بین مهره ها پاره شده و به گونه ای شدید باشد که بیمار نتواند راه برود، فرد باید تحت نظر پزشک متخصص قرار گرفته و در صورت لزوم جراحی شود.

بسیاری از دردهای سیاتیک ناشی از بی تحرکی و در نتیجه ضعف و کوتاه شدگی تدریجی عضلات کمر می باشد ، به این صورت که دیگر این ماهیچه ها در برابر فشارهای ناشی از حرکات، مقاومت چندانی از خود نشان نمی دهند و این فشار را مستقیماً به مهره های کمر منتقل می کنند. به این صورت ضعف و کوتاه شدگی عضلات کمر باعث فشار بر مهره های کمر و بیرون زدگی دیسک بین مهره ای می شود که برای جلوگیری از چنین پیشامدی می بایست با ورزش های نرم و سبک مربوط به عضلات کمر، باعث تقویت آنها و فشار وارده بر مهره های ستون فقرات شد.

ورزش های مناسب برای تسکین دردهای سیاتیک

همترازی لگن: به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوها را خم کنید. دستانتان را در کنار بدنتان قرار دهید. عضلات شکم را سفت کنید و کمر خود را به پایین فشار دهید. ۵ ثانیه در همین حالت بمانید و ۵ بار این حرکت را انجام دهید.

سفت کردن شکم: روی شکم دراز بکشید و دستانتان را در کنار بدنتان قرار دهید. سرتان را به یک طرف بگذارید و عضلات شکم را سفت کنید و تو دهید. در طی این کشش نفس خود را نگه دارید. ۵ ثانیه در همین حالت بمانید و ۳ بار این حرکت را انجام دهید. همچنین در طول روز در حالی که راه می روید و یا نشسته اید، این حرکت را تا ۱۰ ثانیه انجام دهید.

سفت کردن باسن:روی شکم دراز بکشید، دستان‌تان را کنار بدنتان قرار دهید، همراه با سفت کردن باسن یکی از پاها را خم کرده و از زمین بلند کنید. ۵ ثانیه در همین حالت بمانید و برای هر پا ۵ بار این کشش را انجام دهید.

سفت کردن عضلات عمیق شکم: کف دستها، زانوها و ساق پا را روی زمین بگذارید( یعنی چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید) ران و بالاتنه باید دارای زاویه ۹۰ درجه باشند، عضلات شکم را کاملا شل کنید. نفس تان را نگه دارید و قسمت پایینی شکم را بالا بکشید. در نتیجه کمر از زمین دور می شود. ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید و ۱۰ بار این کشش را انجام دهید.

ثابت کردن شکم: کف دست ها ، زانوها و ساق پا را بر روی زمین بگذارید(یعنی چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید.) پشتتان صاف باشد. بدن خود را نچرخانید. ران و بالاتنه باید در زاویه ی۹۰ درجه باشند. عضلات شکم را سفت کنید. یکی از دستان تان را بکشید و در مقابل خود برای ۱۰ثانیه نگه دارید ۱۰ بار این کشش را انجام دهید و در صورت پیشرفت در این کشش، می توانید به جای یک دست،یک پا را بالا ببرید.

بالا اوردن پا: روی شکم دراز بکشید و صورت تان رو به پایین باشد. آرنج ها را خم کنید. کف دستها و ساعد خود را بر روی زمین قرار دهید. کف دستها باید کنار سر باشد. سر خود را به آرامی بالا آورده و پایین را نگاه کنید. پای راست خود را مستقیم بالا نگه دارید و مدتی مکث کنید. سپس پای راست را پایین آورده و با پای دیگر کشش را انجام دهید.

بالا آوردن باسن: به پشت دراز بکشید. زانوها خم باشند و پاها از هم فاصله داشته باشند. دستانتان را بالای سر برده و کف دستانتان به سمت بالا باشند. به آرامی باسن خود را به سمت بالا ببرید  تا جایی که کمرتان صاف و باسن فشرده شود، سپس به آرامی باسن را پایین بیاورید.

به بالا فشار آوردن: روی شکم دراز بکشید، کف دستان را روی زمین و بین شانه و باسن خود قرار دهید. انگشتان دستانتان به سمت پاهایتان باشد.(پاها صاف و انگشتان پا ها دورتر از بدن قرار دارند ،روی پا روی زمین است.) آرنج ها را خم کنید و به جلو نگاه کنید. به آرامی بالا تنه را بالا آورده و به عقب بروید. هنگامی که احساس کشش کردید، در همان موقعیت ۳۰ ثانیه بمانید.

دراز و نشست پا: به پشت بخوابید، زانوها خم باشد. ساق پاها را روی یک صندلی قرار دهید. ساق پاها موازی زمین باشند. دستانتان ضربدری بر روی هم و بالای سینه قرار دهید، تنه خود را به سمت زانوها بالا بیاورید تا جایی که شانه از زمین فاصله بگیرد. در این کشش کمر، نباید بالا برود. مکث کنید و به آرامی در وضعیت اول قرار گیرید.

کشش چرخشی مفصل ران: روی یک صندلی بنشینید. کف پاها را روی زمین بگذارید، پای راست خود را بر روی پای چپ قرار دهید.(قوزک پای راست را روی زانوی پای چپ قرار دهید(.پشت خود را صاف کنید و به آرامی به جلو خم شوید تا جایی که احساس کشش در پشت کنید. مدت ۱۵ ثانیه در همین حالت بمانید. سپس با پای دیگر هم این عمل را انجام دهید.

کشش با توپ: روی یک توپ بادی بزرگ بنشینید و پاها را نزدیک هم قرار دهید. زانوها را خم کنید. پنجه پاها را روی زمین بگذارید. به آرامی دستان را به سمت راست ببرید و زانوها را به سمت چپ، سپس دستان را به سمت چپ و زانوها را به سمت راست ببرید.

چرخش ستون فقرات: روی زمین بنشینید. پاها را در مقابل خود دراز کنید. پای راست را بالای پای چپ بگذارید( باید پای راست در سمت خارج زانوی چپ قرار بگیرد (دست راست را در پشت خود قرار داده و کف دست را بر روی زمین قرار دهید. آرنج چپ را در قسمت خارجی زانوی پای راست قرار دهید. در حالی که به شانه راست خود نگاه می کنید، فشار کمی را به آرنج چپ وارد کنید و به آرامی بالا تنه خود را به سمت راست بچرخانید. هنگامی که احساس کشش در مفصل ران و کمر کردید، ۳۰ ثانیه در همین حالت بمانید و بعد در جهت مخالف این کشش را انجام دهید.

کشش همسترینگ: در مقابل یک میزی که تا کمر شما ارتفاع دارد، بایستید. پاها از هم فاصله دارند. پاشنه پای راست خود را روی میز بگذارید. به آرامی ران چپ را نزدیک پای راست بیاورید و بالا تنه را به سمت زانوی راست خم کنید .۳۰ثانیه در همین حالت بمانید. بعد با پای دیگر همین کشش را انجام دهید.

 

نکات لازم جهت جلوگیری از بروز کمردرد و کمک به روند درمانی تحت نظر پزشک: از قرار گرفتن و وضعیت ها یا انجام هایی که موجب ایجاد یا افزایش کمردرد می شوند پرهیز کنید. در صورت نیاز می توانید برای تسکین درد از کیسه ی آب گرم یا کیسه ی پودر پفک گرم شده بر روی  منبع حرارتی غیرمستقیم استفاده کنید. فقط زمانیکه واقعا احتیاج دارید از مسکن استفاده کنید. بیشتر دردهابا ادامه فعالیت های متعادل و سبک بهبود می یابند. وقتی درد کمرتان تا حدی کاهش یافت می توانید از تمرینات استقامتی آرام و ساده زیر نظر پزشک برای ناحیه شکم، کمر و پاها همراه با حرکات کششی استفاده کنید. ورزش نه تنها درد شما را تسکین می دهد بلکه از آسیب دیدگی مجدد نیز جلوگیری می کند.

به یاد داشته باشید پس از بهبود کمردرد باید فعالیت های خود را به تدریج شروع کرده و سطح آن ها را به آرامس افزایش دهید.تحرک خیلی کم موجب از دست رفتن انعطاف پذیری ، مقاومت و توان این قسمت از بدن و در نهایت بروز مجدد درد می شود.

از خوابیدن روی شکم پرهیز کنید. چون وقتی به این وضعیت می خوابید شکمتان به سمت زمین می افتد و در نتیجه کمر حالت قوسی پیدا می کند که این امر موجب افزایش گودی کمر و بروز درد می شود.

خوابیدن به پشت و روی کمر هم به همین نحو ناراحت کننده و مضر است. بنابراین کارشناسان توصیه می کنند که به پهاو ها بخوابید و پاهایتان را از قسمت زانو اندکی خم کنید. در این وضعیت فشار روی ستون فقرات ناشی از کشیدگی گودی کمر به حداقل می رسد. همچنین می توانید زیر زانوهای خود یک بالشتک قرار دهید. با این کار ران ها به سمت بالا می آیند، گودی کمر کمتر می شود و فشار در این ناحیه کاهش پیدا می کند. به نحوه ی نشستن و ایستادن خود نیز دقت داشته و خم یا قوز نکنید.

 

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،درمان سیاتیک،ورزش های مناسب سیاتیک،

درد ساق پا (شین اسپلینت)

درد ساق پا

درد ساق پا چگونه به و جود می آید؟علت آن چیست؟ چگونه میتوان آن را درمان کرد؟  آیا بعد از اجرای روزانه تمرین خود و یا فقط با حداکثر سرعت دویدن ساق پای شما درد می کند؟

این می تواند شین اسپلینت باشد شما ممکن است از پزشک خود بشنوید که این سندروم استرس تیبیا (استخوان درشت نی) است

علت : فشار بر روی ساق پای شما و بافت همبند است که عضلات را به استخوان هایتان متصل می کند آنها ملتهب و دردناک می شوند

علت این مشکل رایج می تواند از:

کفش هایی که مناسب نیست و یا پشتیبانی خوبی را ارائه نمی دهند، تمرین کردن بدون گرم کردن و یا سرد کردن ضعف مچ پا، ران یا عضلات میان ‌تنه یا عضلات کُر

اگر فعال هستید، اگر تغییرات ناگهانی مانند تمرینات شدید، مکرر و یا طولانی تر را انجام دهید، می توانید دچار این آسیب گردید

 درمان : پزشک شما یک معاینه کامل پزشکی انجام و راه رفتن شما را بررسی مینمایداو همچنین می تواند برای تشخیص شکستگی استخوان اسکن های اشعه ایکس را توصیه نماید به بدن خود را استراحت دهید برای درمان نیاز به زمان دارید

برای کاهش درد و تورم از کمپرس سرد یا بخاراستفاده نماییدآن را برای بیست تا سی دقیقه هر سه تا چهار ساعت به مدت دو تا سه روز تا زمان بهبود درد انجام دهید

استفاده از کفش های طبی و یا ارتزهای مناسب؛ به عنوان مثال کفش یا وسیله ای که قوس کف پای مناسبی به وجود آورد

استفاده از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی

مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپیرین به کاهش درد و تورم کمک می کندهرچند این داروها می توانند اثرات جانبی داشته باشند فقط در صورت تجویز پزشک مصرف گردد

چهار نشانه ی بهبود عارضه ی شین اسپلینت:

*پای آسیب دیده شما مانند پای دیگر شما قابلیت خم شدن و انعطاف را دارد

*احساس میکنید قدرت پای آسیب دیده نسبت به پای دیگر بیشتر است

*شما می توانید بر روی نقاطی که شدیدا” دردناک بود فشار وارد کنید

*شما میتوانید با حداکثر سرعت بدوید و پرش بدون هیچ دردی در ساق داشته باشید

هیچ راهی برای گفتن زمان دقیق بهبود شین اسپلینت وجود ندارد بستگی به علت بوجود آمدن آن دارد که در افراد مختلف متفاوت است مهمترین مسئله این است که شما برای بازگشت به ورزش خود عجله نکنید اگر قبل از بهبود کامل آسیب شروع به تمرین کنید، ممکن است به خودتان به طور دائم آسیب بزنید

تمرین جدیدی را شروع نمایید که باعث بدتر شدن شین اسپلینت نشود مثلا”اگر شما یک دونده هستید، سعی کنید شنا کنید

اگر شین اسپلینت شما بهتر نشد ممکن است پزشک شما را به یک متخصص و درمانگر معرفی نماید او می تواند مشکلات را در پاها یا نحوه حرکت شما که می تواند باعث مشکل شود را درمان نماید یک درمانگر همچنین می تواند درد را کاهش دهد و به بازگشت به ورزش کمک کند او همچنین اطمینان حاصل می کند که شکستگی استرسی در تیبیال را نداشته باشید

در پایان باید یادآورشدکه عارضه شین اسپلینت یک عارضه شایع است و با استراحت کافی و رعایت موارد ذکر شده بدون نیاز به دارو و یا مراجعه به پزشک بطور کامل درمان می‌شود

نگارنده :فاطمه باقری کارشناس پزشکیارورزشی

منبع: WebMD Medical Reference Reviewed by Michael W. Smith, MD on December 13, 2017

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،درد ساق پا، شین اسپلیت

 درد عضلانی تاخیر یافته

 درد عضلانی تاخیر یافته

ویژگی دردهای عضلانی تاخیر یافته چیست؟ چگونه از دردهای عضلانی پیشگیری و ان را درمان کنیم؟ 

 درد عضلانی تاخیر یافته DOMS

هنگامی که شما به یک فعالیت فیزیکی مانند دویدن –بلند کردن وزنه و اشیا سنگین میپردازید ماهیچه های شما در معرض کشش ها و فشارهایی قرار میگیرد که منجر به پارگی های میکروسکوپی در بافت عضلات میشود بخصوص زمانیکه در مراحل آغازین یک برنامه ی تمرینی هستید این مورد استرس و فشار قابل توجهی بر عضلات وارد میکند که باعث ایجاد احساس درد میشود.

این امری طبیعی ست نگران نباشید در واقع بدن با بازسازی عضلات آسیب دیده و دردناک باعث میشود آن عضلات حجیم ترو  قوی تر از قبل رشد نمایند بنابرابن هرچقدر شما تمرین و فعالیت فیزیکی شدیدتری انجام دهید در عضلات شما پارگی های میکروسکوپیک بیشتری ایجاد شده و در پی آن به دلیل بازسازی این عضلات توسط بدن دردبیشتری احساس میکنید

این مکانیسمی ست که ورزشکاران حرفه ای در جهت رشد وقوی تر و حجیم تر شدن عضلاتشان از آن استفاده میکنند. 

فیزیولوژیست های ورزشی معتقدند افزایش تدریجی درد یا ناراحتی عضله که طی بیست و چهار تا چهل و هشت ساعت بعد از تمرین و ورزش روی میدهد درد عضلانی تاخیر یافته نام دارد که امری کاملا” طبیعی ست.

ویژگی های درد عضلانی تاخیر یافته

دردی موضعی گنگ و مبهم که در گروه عضلات تمرین داده شده دامنه حرکتی عضو یا عضله تمرین داده شده را محدود نمی نماید اما موجب سختی و کاهش موقتی قدرت عضلانی میگردداین دردها ضعیف و خفیف بوده و بیانگر اینست که عضلات شما با برنامه ی تمرینی تان در حال سازگاری است. ورزشکاران مبتدی و هم ورزشکاران حرفه ای و بدنسازان این درد را تجربه کرده اند

راه های کاهش یا پیشگیری درد عضلانی تاخیر یافته

– حرکات کششی و گرم کردن قبل از تمرین از پروسه ای که از درد عضلات شروع و به اسپاسم ختم میشود جلوگیری می نماید

-نوشیدن مقدار کافی آب و نوشیدنی های ورزشی قبل حین و بعد  از تمرین

– کشش ملایم عضلات بین ست ها در تمرینات قدرتی باالخصوص در بدنسازی یا پاورلیفتینگ به عضله یا گروه عضلانی که روی آن کار میکنید بین ست ها کشش ملایمی بدهید

– سرد کردن بعد از تمرین- بلافاصله ده تا پانزده دقیقه بعد از تمرین حرکات ایروبیک سبک و قدم زدن توام با حرکات کششی را انجام دهید این حرکات با کمک به سیستم گردش خون و سیستم لنفاوی موجب دفع اسیدلاکتیک حاصل از تمرین از بدن و عضله میشود  

-انجام ماساژ بعد از تمرین

-سرما درمانی (گذاشتن کیسه یخ بر روی عضلات تمرین داده شده بلافاصله پس از تمریناتی مانند پاور لیفتینگ که فرد احساس سوزش در عضلات دارد)

– مصرف مواد غذایی که حاوی ویتامین سی هستند به کاهش درد کمک میکند

درمان دردهای عضلانی تاخیریافته

– استراحت

-سرما درمانی

-مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی

-ماساژ –حرارت و کشش مواردی هستند که در بهبود این عارضه مفید میباشد.

نگارنده: فاطمه باقری کارشناس پزشکیار ورزشی

 

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،درد عضلانی تاخیر یافته 

 بیماری دیسک کمر

دیسک کمر

 بیماری “دیسک کمر” چگونه ایجاد می شود؟ عوامل پارگی دیسک چیست؟

 تغییر در دیسک های بین مهره ای ستون فقرات می تواند باعث مشکلات پشت ( کمر و گردن) شود. هر دیسک دارای یک لایه ی خارجی سخت از جنس فیبروکارتیلاژ ( غضروف رشته ای) و یک توده مرکزی لاستیکی می باشد. با افزایش سن،این صفحات یا دیسک ها تخریب شده و توده ی مرکزی ثبات و استحکام خود را از دست داده، لایه خارجی نازک و ضعیف شده و شکاف و ترک ایجاد می گردد.

عوامل پارگی دیسک:

فشار شدید مانند ضربه یا تصادف، افتادن شدید به پشت، بلند کردن اجسام سنگین، بلند کردن اجسام با کمر خمیده ( عدم صاف کردن کمر هنگام بلند کردن)، اجرای غلط تمرینات ورزشی، به طوری که فشار از عضلات برداشته شود و به ستون فقرات منتقل گردد، می تواند باعث بخش خارجی دیسک شده و بیرون زدگی توده ی مرکزی توده ی داخلی اتفاق می افتد. این پارگی و بیرون زدگی می تواند به نخاع یا اعصاب نخاعی که از آن انشعاب پیدا می کنند را تحت فشار قرار دهد. این وضعیت از نظر پزشکی، فتق یا پارگی دیسک ( Ruptured or herniated disc) گفته می شود که در اصطلاح عامیانه، یکی از عوامل همان بیماری دیسک کمر یا گردن است. این آسیب ممکن است دلیل درد کمر و بی حسی یا فقدان عملکرد آن بخشی از بدن شما باشد که توسط این اعصاب نخاعی، عصب رسانی می شود. در فتق دیسک، آسیب بخش خارجی به قدری شدید است که بخش داخلی به بیرون راه پیدا می کند. در صورتی که تنها لایه بیرونی دیسک درگیر باشد در آن تورم ایجاد شود و بخش داخلی به بیرون راه پیدا نکند به آندورم دیسک (Bulging disc) گویند.

نکته اول
در صورت بروز هر گونه درد در ناحیه پشتی به متخصص مراجعه کنید تا از دلیل درد خود مطلع باشید. عدم پیگیری می تواند آسیب های غیر قابل جبرانی را باعث شود.

نکته دوم
این بیماری به شدت افزایش یافته، مخصوصا در خانم های جوان، دلیل اصلی آن هم ضعف عضلانی در بانوان ایرانی است. با تمرینات صحیح و مداوم می توان ریسک این بیماری را به حداقل رساند و ایجاد آن را سال ها بلکه ده ها به تعویق انداخت.

 نکته سوم
درست بلند نکردن اجسام، چه سنگین چه سبک، چه در باشگاه، چه در منزل، یکی از عوامل رایج بیرون زدگی دیسک می باشد.

نکته چهارم
در صورتی که بیرون زدگی دیسک دارید حتما تحت نظر مربی که علم به این بیماری و حرکات مجاز و غیر مجاز آن دارد، تمرین کنید با تمرینات ناصحیح آسیب را بیشتر نکنید.

نگارنده:معصومه حسینی

کر

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال چیست؟چگونه از این سندرم پیشگیری کنیم؟ علائم این سندرم به چه شکل است؟

سندرم تونل کارپال (CTS)

یک بیماری پزشکی است که سبب بیخوابی، درد و ناراحتی در دست می شود و حدود هفتاد و پنج میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به این بیماری میباشند.

درمان برای سندرم تونل کارپال به طور کلی موفقیت آمیز است، اما تشخیص زود هنگام مهم است اگر فکر می کنید که سندرم تونل کارپال دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

علائم سندرم تونل کارپال

شایع ترین نشانه های سندرم تونل کارپال عبارتند از بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش، ضعف یا درد که ممکن است از انگشتان تا شانه گسترش یابد.

علائم ممکن است در یک یا هر دو دست رخ دهد و اغلب در شب رخ می دهد.

علل سندرم تونل کارپال

در مرکز مچ دست یک فضایی به نام تونل کارپال وجود دارد، جایی که یک عصب اصلی (عصب مدیان) و نه تاندون از ساعد به دست منتقل می شود.

هنگامی که تورم در تونل کارپال وجود داردفشار روی عصب مدیان ایجاد می شود عصب مدیان بیشتر حس و حرکت را به انگشتان منتقل میکند.

هنگامی که این فشار به اندازه کافی بزرگ برای فشرده کردن عصب مدیان باشد، سندرم تونل کارپال ممکن است رخ دهد

تورم در تونل کارپال ممکن است ناشی از

  •  وراثت
  •  دیابت
  • مشکلات تیروئید
  •  شکستگی
  • آرتریت
  • تروما یا آسیب به مچ دست

در ورزشکاران حرکت دست تکراری و فعالیت هایی که شامل گرفتن یا فشردن  باشد می تواند علائم را بدتر کند.

گزینه های درمان سندرم تونل کارپال

درمان غیر جراحی ممکن است شامل تغییرات رفتاری مانند کاهش حرکت یا از بین بردن حرکت تکراری دست پوشیدن اسپلینت مچ دست در شب و یا دریافت داروهای ضد التهابی به صورت خوراکی یا تزریق داخل تونل کارپال باشد سایر اشکال درمانی همچون یوگا، کاردرمانی می تواند با برنامه های منظم دیگر همراه شود درمان جراحی متفاوت است، اما شایع ترین آنها  جراحی باز و جراحی آندوسکوپی است.

پیشگیری از سندرم تونل کارپال

زمانی که در حال انجام فعالیت هایی که بر روی مچ دست فشار می اوردهستید کمی استراحت کنید به حالت بدنی خود در هنگام کار و ورزش دقت کنید. از خم کردن طولانی مدت گردن و عضلات شانه پرهیز کنید. این کار تدریجا”اثر بسیار بدی بر روی مچ دست و دست خواهد داشت مفاصل خود را ورزش دهید. اینکار از ایجاد سندرم پیشگیری می کند. 

اگر به درمان سندرم تونل کارپال نیاز دارید، پزشک شما با توضیح گزینه ها و همچنین خطرات و موارد منع مصرف مرتبط با هر درمان به شما کمک خواهد کرد.

مترجم :فاطمه باقری

شانه منجمد

شانه منجمد

شانه ی منجمد چیست؟ آیا با علائم آن آشنایی دارید؟ چگونه شانه منجمد را درمان کنیم؟

عارضه ای است که بر مفصل شانه شما تاثیر می گذارد

معمولا شامل درد و سفتی است که به تدریج توسعه می یابد که ممکن است بدتر شود  و در نهایت از بین رود این عارضه  می تواند از یک سال تا سه سال طول بکشد شانه شما از سه استخوان تشکیل شده قسمت بالایی استخوان بازو یا هومروس استخوان کتف یا اسکاپولا و استخوان ترقوه یا کلاویکل بافتی که در اطراف مفصل شانه شما وجود دارد که همه چیز را با هم نگه می دارد کپسول شانه نامیده میشود با شانه ی یخ زده، کپسول چنان ضخیم و تنگ می شود که حرکت آن سخت است درگروهی از بافت اسکار تشکیل می شود مایع سینوویال کمتری در مفصل تولید میشود همه ی موارد فوق باعث محدودیت بیشتر حرکت شانه میگردد

علائم

علائم اصلی یک شانه ی یخ زده، درد و سفتی است که حرکت آن را دشوار یا غیرممکن می کند به احتمال زیاد یک درد ملایم و مبهم در یک شانه احساس خواهد شد ممکن است درد در عضلات شانه ای که در اطراف بالای بازوی شما قرار دارد احساس شود شما ممکن است حس درد زیادی در بازو داشته باشید درد شما می تواند در شب بدتر شود، که می تواند خواب را مختل کند

شانه ی یخ زده معمولا”  شامل سه فازمیباشد

هر کدام دارای نشانه های منحصر به فرد و جدول زمانی است

مرحله ی انجماد

هر زمانی که شانه را حرکت می دهید، در شانه خود درد شدیدی احساس میکنید. این آسیب به آرامی در طول زمان بدتر می شود و ممکن است در شب درد بیشتری احساس شود این مرحله می تواند از شش تا نه ماه به طول بینجامد.

مرحله یخ زده

درد شما ممکن است بهتر شود اما محدودیت حرکتی بیشتر می شود حرکت شانه سخت و از طریق فعالیت های روزانه سخت تر می شود این مرحله می تواند چهار تا دوازده ماه طول بکشد.

مرحله ذوب

محدوده حرکت شما شروع به بازگشت به حالت عادی مینماید این مرحله می تواند از شش ماه تا دو سال باشد. 

شانه منجمد

علل

روشن نیست که چرا برخی افراد دچار این عارضه میگردند، اما برخی گروه ها در معرض خطر بیشتری قرار دارند شانه ی منجمد اغلب در زنان بیش از مردان اتفاق می افتد و در صورتی که شما بین چهل تا شصت ساله هستید خطر ابتلا به این بیماری نیز ممکن است افزایش یابد، اگر شما در حال بهبودی از یک وضعیت پزشکی هستید مانند سکته مغزی، یا جراحی احتمال شانه ی منجمد در شما بیشتر میشود بعضی شرایط پزشکی نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد اگر دچار دیابت هستید، ممکن است بیشتردچار شانه ی یخ زده شوید حدود ده تا بیست درصد افراد مبتلا به دیابت شانه ی منجمد را تجربه میکنند در افراد جوان، این عارضه بیشتر به علت حادثه یا تروما بوجود می آید سایر مشکلات پزشکی مانند بیماری قلبی، بیماری تیروئید یا بیماری پارکینسون نیز با شانه ی یخ زده مرتبط است.

تشخیص

برای تشخیص شانه ی یخ زده، پزشک شما به شما یک امتحان فیزیکی می دهد و آن را بررسی می کند تا ببیند که در چه وضعیتی هستید و تا چه اندازه شانه را حرکت می دهد در بخش “اکتیو” ،پزشک اجازه خواهد داد که شانه خود را به تنهایی حرکت دهید در بخش “پاسیو”،تست را انجام داده  و تفاوت ها را یادداشت می کند پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که شما نیاز به تزریق بیحسی در شانه دارید این یک داروی است که درد را بی حس می کند تا بتواند محدوده حرکتی فعال و غیرفعال شما را بهتر بررسی کند معاینه فیزیکی معمولا برای تشخیص شانه ی یخ زده متداول است، اما پزشک شما همچنین می تواند از آزمایشات تصویربرداری اشعه ایکس، ام آر آی یا اولتراسوند برای تشخیص از مشکلات دیگر مانند آرتروز یا پارگی روتاتور کاف که می تواند باعث درد و محدود کردن چگونگی حرکت شانه شود استفاده نماید

درمان

روهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین یا ایبوپروفن می تواند به کاهش درد و التهاب در شانه کمک کند دا اگر موثر واقع نشد، پزشک شما ممکن است داروهای قویتری تجویز نماید درمان ممکن است مراجعه به یک درمانگر فیزیوتراپی برای تقویت و کشش وتمرینات جهت بهبود حرکات حرکتی شما باشد اگر علائم شما شدید باشد یا در طول زمان بهبود نیافت، پزشک ممکن است انواع دیگری از درمانها را توصیه نماید این میتواندیک تزریق کورتیکواسترویید در مفصل شانه به منظور کاهش درد و افزایش دامنه حرکت شما باشد. عمل جراحی برای شانه ی یخ زده بسیار نادر است اما اگر درمان های دیگر به شما کمک نکند، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد کند(آزاد سازی کپسول با عمل آرتروسکوپی)

مترجم : فاطمه باقری