چگونگی تعیین دامنه صحیح حرکتی ورزشی

The range of sports movements

دامنه صحیح حرکتیچیست؟ و در کدام قسمت حرکت، بیشترین فشار بر عضله وارد می شود؟

چگونگی تعیین دامنه ی صحیح حرکات ورزشی  

بررسی تفاوت دامنه حرکتی مفاصل و دامنه حرکتی حرکات ورزشی

در حرکات تک مفصلی، مخصوصا حرکاتی که با فلکشن_ اکستنشن همراه است( مثل باز و بسته شدن آرنج یا زانو یا باسن)، بیشترین فشار بر عضله، در میانه ی دامنه حرکتی مفصل است. اغلب ورزشکاران تصور می کنند که در اجرای حرکت جلو بازو، بیشترین فشار در بالاترین وضعیت دمبل یا هالتر است. در حالیکه هر چه به بالاترین قسمت و پایین ترین قسمت حرکت نزدیک می شویم فشار بر عضله، کمتر می شود

در حرکات تک مفصلی، بیشترین فشار در میانه ی راه دامنه ی مفصل است. این که فشار دقیقا در وسط دامنه مفصل است یا نیمه بالا یا نیمه پایین بستگی به حرکت دارد، اما چیزی که مشخص است، در بالاترین و پایین ترین بخش دامنه مفصل، کمترین فشار بر عضله هدف ایجاد خواهد شد. بر اساس آنچه گفته شد مفهوم دامنه ی حرکت مشخص می شود. اگر چه این مفهوم در حرکات مختلف متفاوت است، اما به عنوان مثال در اجرای حرکت جلو بازو، با پایین آوردن کامل هالتر و اکستنشن (باز کردن) کامل آرنج، فشار بر عضله هدف برداشته می شود. به همین دلیل است که مفهوم دامنه ی حرکت برای تنش و فشار بر عضله هدف بایستی به گونه ای تعریف شود که در کل دامنه ی حرکت، فشار بر عضله هدف حفظ گردد. مثلا این که شما کاملا دست های خود را در اجرای حرکت جلو بازو باز کنید، جز دامنه حرکتی کارآمد و حتی ایمن نیست. به بیان ساده تر، ” دامنه ی مؤثر حرکت، بخشی از دامنه حرکتی مفصل است که بیشترین فشار بر عضله هدف در آن دامنه وارد می گردد.”

 

نکته مهم:
این اصل به هیچ عنوان در حرکات چند مفصلی مانند اسکوات، پرس پا، پرس سینه، پول داون صدق نمی کند و تنهابرای حرکات تک مفصلی ست.

نویسنده: معصومه حسینی

 

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،دامنه حرکتی، مفصل، اسکوات، احمد حیدری، ahmadheydari

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال چیست؟چگونه از این سندرم پیشگیری کنیم؟ علائم این سندرم به چه شکل است؟

سندرم تونل کارپال (CTS)

یک بیماری پزشکی است که سبب بیخوابی، درد و ناراحتی در دست می شود و حدود هفتاد و پنج میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به این بیماری میباشند.

درمان برای سندرم تونل کارپال به طور کلی موفقیت آمیز است، اما تشخیص زود هنگام مهم است اگر فکر می کنید که سندرم تونل کارپال دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

علائم سندرم تونل کارپال

شایع ترین نشانه های سندرم تونل کارپال عبارتند از بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش، ضعف یا درد که ممکن است از انگشتان تا شانه گسترش یابد.

علائم ممکن است در یک یا هر دو دست رخ دهد و اغلب در شب رخ می دهد.

علل سندرم تونل کارپال

در مرکز مچ دست یک فضایی به نام تونل کارپال وجود دارد، جایی که یک عصب اصلی (عصب مدیان) و نه تاندون از ساعد به دست منتقل می شود.

هنگامی که تورم در تونل کارپال وجود داردفشار روی عصب مدیان ایجاد می شود عصب مدیان بیشتر حس و حرکت را به انگشتان منتقل میکند.

هنگامی که این فشار به اندازه کافی بزرگ برای فشرده کردن عصب مدیان باشد، سندرم تونل کارپال ممکن است رخ دهد

تورم در تونل کارپال ممکن است ناشی از

  •  وراثت
  •  دیابت
  • مشکلات تیروئید
  •  شکستگی
  • آرتریت
  • تروما یا آسیب به مچ دست

در ورزشکاران حرکت دست تکراری و فعالیت هایی که شامل گرفتن یا فشردن  باشد می تواند علائم را بدتر کند.

گزینه های درمان سندرم تونل کارپال

درمان غیر جراحی ممکن است شامل تغییرات رفتاری مانند کاهش حرکت یا از بین بردن حرکت تکراری دست پوشیدن اسپلینت مچ دست در شب و یا دریافت داروهای ضد التهابی به صورت خوراکی یا تزریق داخل تونل کارپال باشد سایر اشکال درمانی همچون یوگا، کاردرمانی می تواند با برنامه های منظم دیگر همراه شود درمان جراحی متفاوت است، اما شایع ترین آنها  جراحی باز و جراحی آندوسکوپی است.

پیشگیری از سندرم تونل کارپال

زمانی که در حال انجام فعالیت هایی که بر روی مچ دست فشار می اوردهستید کمی استراحت کنید به حالت بدنی خود در هنگام کار و ورزش دقت کنید. از خم کردن طولانی مدت گردن و عضلات شانه پرهیز کنید. این کار تدریجا”اثر بسیار بدی بر روی مچ دست و دست خواهد داشت مفاصل خود را ورزش دهید. اینکار از ایجاد سندرم پیشگیری می کند. 

اگر به درمان سندرم تونل کارپال نیاز دارید، پزشک شما با توضیح گزینه ها و همچنین خطرات و موارد منع مصرف مرتبط با هر درمان به شما کمک خواهد کرد.

مترجم :فاطمه باقری

زانو

زانو

با آسیب های شایع زانو آشنا هستید؟؟

چگونه حین تمرین به وضعیت زانو ها توجه داشته باشیم؟

چه زمانی به فیزیوتراپ مراجعه کنیم؟

 

 

مدت زمان توقف تمرینات ورزشی با وجود آسیب و درد زانو  

ورزشکاران جوان تا حداکثر توانایی خود بدون نگرانی از آسیب و درد به تمرین میپردازند و استرس و فشار زیادی به مرور به بدن خود وارد مینمایند با افزایش سن این فشار ها باعث بروز مشکلاتی از قبیل آسیب زانو میشود

آسیب زانو از شایعترین آسیب های ورزشی در نتیجه ی سالها فشار مضاعف و خارج از تحمل زانو بر این مفصل میباشد

آسیب های شایع زانو

-کوفتگی

علت بروز این عارضه برخورد شیء با زانو و ضربه مستقیم به زانو مثل افتادن است

آیا با وجود کوفتگی در زانو میتوان به تمرین پرداخت

به دلیل حاد نبودن آسیب میتوان از قانون (محافظت – استراحت-یخ درمانی – فشار و بالا نگه داشتن عضو) پیروی نمایید

از انجام تمرینات ورزشی خودداری  و تا پایان التهاب و توقف درد زانو قانون درمان را انجام دهید اگر دچار التهاب عمیق و محدودیت حرکت در زانو شدید حتما به پزشک مراجعه نمایید

– کشیدگی و پیچ خوردگی

کشیدگی وپارگی و پیچ خوردگی لیگامنت موجب آسیب میگردد

علاوه بر آن آسیب های دیگری مانند آسیب غضروف و سوزش عضلات نیز موجب درد در زانو میشوند

تاندونیت کشکک و آرتریت نیز درد زانو را سبب میشوند بسیاری از این آسیب ها به دلیل استفاده بیش از حد و مکانیزم ضعیف و اشتباه بوجود می آیند

آیا منعی در انجام تمرینات وجود دارد ؟

اگر آسیب حاد نباشد بعد از یک تا دوهفته استراحت و پیگیری روند درمان  و توقف درد میتوان تمرین را شروع کرد

در حین تمرینات حتما به وضعیت کامل و صحیح زانو توجه داشته باشید اگر درد برای چندین هفته ادامه پیدا کرد و آسیب های مربوط به تاندون بوجود امد حتما به فیزیوتراپ مراجعه نمایید

آسیب های مینیسک و لیگامنت

وجود چندین لیگامنت مختلف در زانو ثبات و استحکام زانو را حفظ میکند

انعطاف یا باز شدن بیش از حد زانو حین تمرینات -خم شدن زانو به سمت داخل و..  موجب کشیدگی لیگامنت میشود

اگر زانوی شما نسبت به زانوی دیگر بی ثبات و ضعیف شده باید به فیزیوتراپ مراجعه نمود تا با انجام تست های  ساده آسیب را تشخیص دهد

اگر زانو ثبات دارد برنامه ی ریکاوری خود را شروع تا به معیارهای زیر دست یابید

-کاهش التهاب و تورم

– تحمل وزن روی پای آسیب دیده

-دستیابی کامل دامنه حرکتی بدون درد

– انجام ورزش موجب افزایش درد نشده بلکه سبب کاهش آن گردد

-احساس پایداری و ثبات در زانوی آسیب دیده  

با توجه به نیاز زمان بیشتر برای درمان آسیب تحت هیچ شرایطی تمرینات ورزشی که پا را درگیر میکند انجام ندهید

و تا پایان مراحل درمان بر اساس پنج معیار فوق تا زمانی که بهبودی حاصل نشده و درد کامل از بین نرفته سراغ تمرین نروید

زمان بازگشت به تمرین

با وجود اهمیت زیاد پیگیری درمان از همان لحظه ی آسیب شروع دوباره تمرین نیز از اهمیت خاصی برخوردار است  

زیرا یک حرکت اشتباه و فشار نامتعارف موجب تشدید وضعیت  آسیب میشود بنابراین آگاهی از چگونگی شروع تمرینات حائز اهمیت است

عضو آسیب دیده شما هنوز شرایط مساعدی برای شروع تمرینات سخت را ندارد.

پس آهسته و به مرور تمرینات سبک را شروع کنید. این مرحله بسیار مهم است باید صبور باشید

بدنتان را با تمرینات اختصاصی گرم کنید

 راحت و منظم تمرین کنید

تا زمانیکه در حین تمرین یا بعد از آن درد  افزایش پیدا نکرد، می­‌توانید با خیال راحت به تمرین ادامه دهید..

همیشه با فشار متوسط تمرین کنید، خط تعادل و وضعیت صحیح حرکت را مد نظر داشته باشید استراحت کافی بین تمرین  فشارهای مکانیکی وارد بر زانو را کاهش میدهد .

اگر احساس کردید تمرین ویژه­‌ای باعث بدتر شدن وضعیت زانوی شما می­‌شود، توقف تمرین و مراجعه به پزشک توصیه می‌شود

نویسنده :فاطمه باقری

منبع : علم ورزش