آنتی اکسیدان ها و حجم عضلات

آنتی اکسیدان ها و حجم عضلات

کدام آنتی اکسیدان ها مهم هستند؟چرا آنتی اکسیدان ها اثر منفی بر فعالیت ورزشی دارند ؟ 

 مصرف آنتی اکسیدان ها و کاهش سیگنالینگ هایپرتروفی عضلانی

درون بدن ما، اکسیژن یک گاز واکنش پذیر است که دوست دارد با مولکول های دیگر در بدن ارتباط برقرار کند و گونه های اکسیژن واکنشی (ROS) را تشکیل دهد . ROS ها واکنش پذیرند ، زیرا آنها گرسنه الکترون ها هستند و تمایل دارند که آنها را از مولکول های دیگری که با آن تماس می گیرند، سرقت کنند، که سبب صدمه سلولی می شود. به همین دلیل باید ROS تحت کنترل شدید نگه داشته شود. بدن دارای تعدادی راه برای انجام این کار است و آنتی اکسیدان ها در مواد غذایی و مکمل های غذایی، مسئولیت این وظیفه را می پذیرند.
از آنجایی که اکسیداسیون بیش از حد و سطوح ROS در پیری و تعدادی از بیماری های مزمن دخیل هستند، آنتی اکسیدان ها مهم تلقی می شوند. چون بسیاری از بیماری ها توسط ROS بیش از حد ایجاد می شوند، مکمل های آنتی اکسیدان به عنوان پیشگیری از بیماری ها در نظر گرفته میشوند. نتایج بیشتر مطالعات مخلوط شده است و یک نظریه نو ظهور وجود دارد که برخی از مکمل های آنتی اکسیدان ممکن است حتی با افزایش مرگ و میر ارتباط داشته باشند.

 گونه های واکنش پذیر اکسیژن مهم هستند- اما چرا؟؟؟
با توجه به ماهیت واکنش پذیر و سمی آن، تعجب آور نیست که ارتباط بین سطوح بالای ROS و بیماری وجود دارد. با این حال، این تنها بخشی از داستان است، در گذشته ROS به عنوان مولکول های سیگنال مهمی مورد مطالعه قرار گرفته است. تحقیقی نشان داد که ROS به مقدار خیلی زیاد و خیلی کم، میتواند مضر باشد. ROS بیش از حد با افزایش التهاب همراه است.
مقادیر خیلی کم همین ROS، سیگنالینگ های درون سلولی را دچار مشکل میکند. ROS ها سیگنالینگ های مهمی حین استرس سلولی هستند و همچنین بعنوان یک سیگنال بزرگ برای آغاز رشد عضله و ریکاوری پس از فعالیت ورزشی در نظر گرفته می شود.

نشان داده شده است که مصرف آنتی اکسیدان ها اثر منفی بر فعالیت ورزشی دارند
در حالی که آنتی اکسیدان ها در رژیم غذایی برای سلامتی بسیار ضروری هستند، برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که مکمل های آنتی اکسیدان ممکن است در حیطه تمرینات اثر کاملا مثبت نداشته باشند. در یک نگاه به عنوان یک آنتی اکسیدان ها راهی برای جلوگیری از درد عضلانی و افزایش بهبودی پیشنهاد شده اند. تحقیقات پیشین نشان داده است که دوزهای بالای ویتامین E و C می تواند برخی از فواید سلامت خود را نادیده بگیرد، به ویژه در مورد متابولیسم گلوکز و سیگنالینگ انسولین.

نگارنده: معصومه حسینی

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،آتنی اکسیدان ها،هایپرتروفی،آتنی اکسیدان های مهم،رژیم غذایی،فعالیت ورزشی

پیشگیری از آتروفی عضلانی (هدر رفتن عضله)

پیشگیری از اتروفی

چگونه از آتروفی عضلانی پیشگیری کنیم؟ رژیم غذایی بر آتروفی عضلانی چه تاثیری دارد؟

رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات(منبع غنی منیزیم)، غذاهای کم چرب و مصرف کافی پروتئین به عنوان مهم‌ترین ترکیبات عضلات می ‌توانند مانع از ایجاد آتروفی عضلانی شده یا حتی پیشرفت آن را کندتر کند.علاوه بر اینها، برنامه ورزشی منظم و روزانه از ابتلا به بی حرکتی و آتروفی عضلانی جلوگیری می ‌کند.
از عضلات استفاده کنید، تا از دستشان ندهید در واقع مصرف پروتئین و تحرک بدنی دو عامل جدانشدنی در تضمین سلامت انسان هستند. عضلات از پروتئین ساخته شده اند اما تنها مصرف پروتئین شما را کمک نمی کند. عضلات بدن یا باید استفاده شوند یا تحلیل بروند. پس برای نگه داری عضلاتتان از آنها کار بکشید و آنها را قوی نگه دارید. اگر فرصت کافی برای ورزش کردن ندارید، روش های ساده و روزانه زیر را امتحان کنید.

? در صبحگاه، برای ۱۰ دقیقه عضلات خود را کشش دهید.

?در ظهر و بعد از غذا، برای ۱۰ دقیقه قدم بزنید.

?بعد از شام، ۱۰ دقیقه با کش های ورزشی و وزنه های کوچک نرمش کنید.

نکته: فقط نیم ساعت فعالیت بدنی می تواند تاثیرات بسیار بالایی بر سلامتتان داشته باشد. به خصوص اگر فعالیت بدنی منظم در ۳۰ سالگی برایتان تبدیل به یک عادت شده باشد.

همچنین درسنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی مراقب وزن بدنتان باشید و نگذارید عضلاتتان رو به تحلیل و ضعیف شدن  برود. هر چه بیشتر پیروی از یک برنامه غذایی صحیح و همچنین ورزش کردن  بصورت منظم و مستمر را به تاخیر بیاندازید، سلامتی تان بیشتر به خطر می افتد و انجام دادن این کارها برایتان دشوارتر می شود. پس از همین امروز شروع کنید.

نگاررنده: معصومه حسینی

بخش اول مقاله آتروفی عضلانی را دنبال کنبد…

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،آتروفی عضلانی،هدر رفتن عضله،

بررسی آتروفی عضلات در بین ورزشکاران

آتروفی در ورزشکاران

آتروفی عضلات در بین ورزشکاران چگونه است؟ 

سرعت و میزان تحلیل عضلات

اینکه عضلات چقدر و با چه سرعتی تحلیل می‌روند و حجم‌شان را از دست می‌دهند، به نوع عضله بستگی دارد.

عضلات ضدجاذبه که ما را صاف نگه می‌دارند (به عنوان مثال همسترینگ)، آهسته‌تر از عضلاتی که برای ورزش‌های تخصصی یا تمرینات به کارمی روند تحلیل می‌روند، به خصوص هنگامی که آن عضلات به شدت محدود می‌شوند مانند شرایطی همچون استراحت در بستر، فلج شدن یک عضو و یا بی حرکتی کامل آن؛ البته به احتمال زیاد این نتایج با ایجاد یک وقفه کوتاه در تمرینات، که چندان قابل توجه نیستند،رخ نمی دهد. همانطور که تاکید شد تمام عضلاتی که برای مدت  طولانی بی استفاده بمانند، تحلیل می‌روند.اما عضلات اسکلتی که شامل عضلات ضدجاذبه هستند، عضلات ارادی هستند که برای حرکت دادن بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این‌ عضلات به طور کلی حساس‌تر از عضلات غیر ارادی مانند عضلات قلب که به نیرو بخشیدن به قلب، حتی هنگامی که خواب هستید کمک می‌کنند، هستند.

با توجه به عضلات ارادی و غیر اردای مثل قبل مشخص می شود که چرا از دست دادن عضلات برای افرادی که به شدت تمرین می‌کنند و گروه های عضلانی تخصصی‌تری دارند، سریع‌تر از آن‌هایی که تازه ورزش را شروع کرده‌اند اتفاق می‌افتد، حتی اگر به طور کلی اندام بهتری داشته باشند.

نگارنده: معصومه حسینی

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،آتروفی عضلات، هدر رفتن عضله

آتروفی عضلانی (هدر رفتن عضله) و درمان آن

آتروفی عضلانی

آتروفی عضلانی یا هدر رفتن عضله چیست؟ چگونه میتوان آتروفی را درمان کرد؟ علت وقوع آتروفی چیست؟ 

 آتروفی عضلانی کاهش بافت عضله است که عوامل متعددی در ایجاد آن دخیل هستند . آتروفی عضلانی در واقع کم شدن اندازه و حجم بافتهای عضلانی است که ممکن است برای هر عضله ای در بدن رخ دهد
آتروفی عضلانی می تواند دلایل زیادی داشته باشد، از جمله عدم کارکرد یک عضله به خاطر آسیب، مثلاً اگر عضله ی شما در یک حالت ثابتی بماند یا بستری شده باشید. کم تحرکی یا عدم تحرک و فرآیند سالخوردگی هم می تواند دلیلی آتروفی عضلانی باشد. تمام این عوامل را می توان با برنامه های ورزشی پیش روندهای از بین برد یا اصلاح کرد.
یک سبک زندگی بی تحرک و نداشتن فعالیت بدنی منظم می تواند باعث ضعف عضلانی شود. از عدم استفاده نشأت می گیرد و می تواند به آتروفی عضلانی منجر شود.

 

اما آتروفی عضلانی چیست و برای معکوس کردن آن، چه کاری می تواند انجام شود؟
سلول ها در پاسخ به تغییرات محیط اطرافشان می توانند خود را تغییر دهند. آتروفی یکی از این پاسخ ها است. در یک تعریف می توان گفت: کوچک شدن اندازه سلول به دلیل کاهش مواد سلولی را آتروفی می گویند. آتروفی عضله به معنی لاغر و ضعیف شدن عضله است. آتروفی عضله می تواند به دنبال کاهش جریان خون به عضله و یا فلج شدن اعصاب حرکتی عضله و یا استفاده نکردن طولانی‌مدت از عضله ایجاد شود.

 علت آتروفی

کاهش بارکاری سلول ( مانند بی حرکت کردن یک اندام برای بهبود شکستگی)

از دست دادن عصب دهی

کاهش خونرسانی

تغذیه ناکافی

از دست دادن تحریک اندوکرین و فرآیند پیری ( آتروفی ناشی از پیری)

درمان آتروفی عضلانی

به طور مرتب ورزش کردن

ورزش های کششی برای کاهش فشار در عصب

داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و درد

فیزیوتراپی

درمان اولتراسوند

در برخی موارد، برای اصلاح انقباض، جراحی لازم می باشد.

هنگامی که تعداد معینی از سلول های یک عضو گرفتار شوند، کل عضو یا بافت کوچک می شود و آتروفی رخ می دهد، اگر چه ممکن است عملکرد سلول های آتروفیک کاهش یابد اما این سلول ها، سلول های مرده نیستندو  خوشبختانه برای سرعت بخشیدن به ریکاوری با صرف نظر از سطح تناسب اندام، راه‌های تایید شده‌ای وجود دارد. درمان بستگی به علت بروز آتروفی دارد. برای درمان تمام بیماری های زمینه ای فرد باید بررسی شود.

درمان های رایج عبارتند از:

تمرینات ورزشی

تغییر در رژیم غذایی

تمرینات حرکتی در آب

 درمان های فیزیکی : درمان گران فیزیکی می توانند راه رفتن درست را حین ورزش به شما آموزش دهند.

اولتراسونیک تراپی یک روش غیر تهاجمی است که از امواج صوتی برای کمک به بهبود عضلات کمک می گیرد.

عمل جراحی: جراحی ممکن است قادر به اصلاح آتروفی عضلانی به علت سوء تغذیه باشد.

نگارنده: معصومه حسینی

ادامه مقاله آتروفی عضلانی را دنبال کنید… 

چند بار در هفته باید روی گروه های عضلانی کار کرد؟

عضلات عضلانی

چند بار در هفته باید روی گروه های عضلانی کار کرد؟ 

چند بار در هفته باید روی عضلات کار کرد؟؟

برای پاسخ به این سوال یک جواب نسبتا قطعی و درست وجود دارد.شما میتوانید هر گروه عضلانی را یک بار، دوبار یا سه بار در هفته تمرین بدهید و نتیجه خوبی بگیرید. فقط باید این را درک کنید که حجم تمرینات شما باید با تعداد دفعاتی که برای هر گروه عضلات انتخاب میکنید سازگاری داشته باشد. شما می توانید با حجم زیاد اما با دفعات کمتر تمرین کنید و یا با حجم کم اما دفعات بیشتر.

برای فهم بیش تر چند نمونه تمرینات را در زیر با هم بررسی می کنیم :

تمرین دادن هر گروه عضلانی یک بار در هفته

دوشنبه:سینه

سه شنبه:پشت

چهارشنبه:استراحت

پنج شنبه: پاها

جمعه:شانه ها،دوسر و سه سر بازو

شنبه: استراحت

یکشنبه: استراحت

همانطور که می بینید هر گروه عضلانی تنها یک بار در هفته تمرین داده میشود و شش روز استراحت می کند. اما نکته ای که از آن باید مطمئن شوید این است که; در یک جلسه در هفته به اندازه کافی فشار به این گروه عضلانی وارد کنید. چون تا یک هفته دیگر قرار نیست این عضلات تمرین داده شود.اگر فشار وارده به حد کافی نباشد این عضلات خیلی زود تر از آنکه زمان تمرین مجددشان فرا برسد ریکاوری خواهند شد. و سپس طی تمام این زمان های تلف شده بین مدت ریکاوری و جلسه بعد برای همین عضلات; این عضلات بدون تمرین مانده و پسروی می کنند و در واقع هیچ رشد و پیش رفتی این میان روی نخواهد داد.اما هم زمان این را هم فراموش نکنید که اگر فشار بیش از حد به این عضلات وارد کنید. تا جایی که بدن تان نتواند به خوبی ریکاوری کند و برای هفته بعد آماده شود،باز هم بد است.

تمرین دادن هر گروه عضلانی سه بار در هفته :

دوشنبه: تمام بدن

سه شنبه: استراحت

چهارشنبه: تمام بدن

پنج شنبه: استراحت

جمعه: تمام بدن

شنبه: استراحت

یک شنبه: استراحت

همانطور که می بینید هر گروه عضلانی سه بار در هفته تمرین داده می شود و یک تا دو روز استراحت می کند.در این برنامه تمرینی باید طی این سه جلسه فشار بسیار کمی به هر گروه عضلانی وارد کنید تا بدن بتواند خود را ریکاوری کرده و برای جلسه بعد آماده شود.به این نکته دقت کنید که بدون ریکاوری کافی بدن تان نه تنها پیش رفت نمی کند بلکه پسروی هم می کند و در نتیجه شما دچار تمرین زدگی یا تمرین بیش از حد خواهید شد.

تمرین دادن هر گروه ضلانی دو بار در هفته :

دو شنبه: بالا تنه

سه شنبه: پایین تنه

چهارشنبه: استراحت

پنج شنبه: بالا تنه

جمعه: پایین تنه

شنبه: استراحت

یکشنبه: استراحت

مزیت این برنامه تمرینی نسبت به دو برنامه تمرینی قبل در این است که می توان از فشار زیاد یا فشار خیلی کم در تمرین اجتناب کرد و نسبت به دو حالت دیگر امکان کسب نتیجه بهتر بیش تر است.

اما نکته اینجاست هر سه روش مفیدند اما تنها راهی که هر کدام از این روش ها را موثرمی کند، انطباق حجم تمرین با تعداد تکرار هاست.یعنی ۱۲ ست برای هر گروه عضلانی در کل هفته،حجم خوبی است.حجم کلی تمرین به بسیاری از فاکتور های فردی بستگی دارد اما معمولا ۱۲ ست انتخاب مناسب برای حجم تمرین هفتگی است.

  • در تمرین هر گروه عضلانی یک بار در هفته، فرکانس تمرین بدنسازی پایین است به همین علت لازم است ۱۲ ست کلی برای این گروه عضلانی داشته باشید.
  • در تمرین هر گروه عضلانی سه بار در هفته فرکانس تمرین بدنسازی تان بالاست .به همین علت برای هر جلسه ۴ ست انجام دهید که به طور کل در هفته۱۲ ست کامل شود.
  • در تمرین هر گروه عضلانی دو بار در هفته لازم به علت متعادل بودن فرکانس تمرین بدنسازی تان لازم است حدود ۶ ست در هر جلسه داشته باشید.

به طور کلی این نکات را باید در نظر داشته باشید:

۱٫حجم تمرین هفتگی تان متناسب با فرکانسی باشد که انتخاب می کنید.

۲٫ ۱۲ ست برای هر گروه عضلانی اساسا شامل گروه عضلانی بزرگتر مانند سینه ،پشت و پاها می شود و گروه عضلانی کوچک مانند دو سر و سه سر بازو تنها به چیزی حدود نصف این مقدار نیاز دارد.

برتری کدام فرکانس تمرینی ازهمه بیش تر است؟

اینکه کدام فرکانس تمرینی برای شما متناسب تر است بسته به فاکتور های گوناگونی دارد که خاص هر فرد است مخصوصا سطحی که در آن تمرین می کند.

برای افراد مبتدی (یعنی کمتر از ۶ تا ۸ ماه است تمرین پیوسته) ۳ بار در هفته برای هر گروه عضلانی ، ایده آل ترین است.

برای افراد متوسط و پیش رفته یعنی افرادی که بیش از ۸ ماه تمرین پیوسته دارند ۲ بار تمرین در هفته برای هر گروه عضلانی مناسب ترین است.

در مورد ۱ بار تمرین در هفته برای هر گروه عضلانی چطور؟

تمرین دادن هر گروه عضلانی ۱ بار در هفته فرکانسی نیست که برای اغلب ما مفید باشد اما در میان بدنساز ها در سطح متوسط رایج است .

یک هفته فاصله و استراحت بین تمرین ها برای هر گروه عضلانی وقت تلف کردن است .یعنی در طول سال ۵۲ جلسه روی هر گروه عضلانی کار خواهید کرد این مقدار برای دو جلسه در هفته ۱۰۴ جلسه خواهد بود .فکر می کنید کدامیک پتانسیل نتایج بهتری را در طول زمانی یکسان دارد؟؟

اما چرا برخلاف موارد مطرح شده این روش تمرینی رایج است؟

باید در نظر داشت نمی توان از نتایج یک جلسه تمرین در هفته برای هر گروه عضلانی در افرادی که از هر نوع کمکی استفاده میکنند(مانند دارو/استروئید ها)،افرادی که ژنتیک فوق العاده ای دارند و بدنساز هایی که در حال حاضر به بیش ترین پتانسیل عضله سازی خود دست یافته اند چشم پوشی کرد.

متاسفانه این افراد معمولا الگوی سایر افراد می شوند و برای همین ما سعی می کنیم از آنها تقلید کنیم.اما این روش برای اغلب ایده آل نیست و مطالعات علمی نیز آن را ثابت کرده است.پس اگر هدفتان فقط حفظ عضلاتی باشد که ساخته اید و قدرتی که به آن رسیده اید،نه پیش رفت و عضله سازی بیشتر فرکانس یک بار در هفته انتخاب مناسبی است.

نظرات و سوالات خود را با ما در میان بگذارید.

پیروز و سلامت باشید.

سایر مقالات ما …