بهترین تمرینات کششی و تحرک پذیری

تمرینات کششی و تحرک پذیری

تاثیرات تمرینات کششی بر بدن چیست؟ بهترین تمرینات کششی کدامند؟ چه نوع کششی بعد از تمرین مفید است؟

مفید ترین تمرینات کششی و تحرک پذیری که می تواند بدن شما را متحول کند: تمرینات  کششیکششی

بپذیریم که شما با تمرینات کشش رابطه خوبی ندارید. بعد از یک ساعت تمرین پرفشار آخرین چیزی که به آن می اندیشید این است که در حالت pigeon  بنشینید. این یک احساس غیر معمول نیست, اما عواقبی در راه پیشرفت شما به همراه دارد. اشکال این تفکر, که تمرین شما، هنگامی که زمان به پایان می رسد تمام شده است، این است که شما از فواید حرکات کششی محروم شده، مانند بازیابی عضلات، بهبود پویایی و انعطاف پذیری می باشد.

هنوز متقاعد نشده اید که راهتان را باید تغییر دهید، پس من شما را به این چالش دعوت می کنم. این حرکات را هر روز و به مدت یک ماه انجام دهید.من به شما قول می‌دهم که فواید این چند دقیقه اضافه شده به تمرین خود را، لمس خواهید کرد.

  • coach stretch

کشش ران پا

ناحیه کشش: عضلات چهار سر و لگن

این حرکت ساده بوده، ولی یک کشش تاثیرگذار می باشد که به دویدن، انواع  اسکات و تمام حرکاتی که لگن را درگیر میکند کمک میکند.

به حالت lunges روی زمین، و در برابر یک میز و یا یک دیوار قرار بگیرید. پای راست خود را از پشت خم کرده طوری که ساق پای شما، به صورت عمود روی میز را یاد دیوار قرار بگیرد، پای چپ به صورت صاف روی زمین قرار گرفته و به مدت ۲ دقیقه روی در این حالت قرار بگیرید. کششی

این حرکت را امتحان کنید و ببینید چه مدت به صورت راحت در این حالت می‌توانید قرار بگیرید. سپس پای خود را عوض کنید.

  • doorway stretch

کشش سینه

ناحیه کشش: عضلات سینه ای

این کشش، یک حرکت باز کننده عضلات سینه ای عالی میباشد، که به کاهش اثرات پارگی ناشی از حرکات پرس کمک می کند. همچنین به قفل شدن عضلات شانه، هنگام انجام حرکات بالای سر نیز کمک می کند. کششی

دست خود را باز کرده و کف دست خود را روی یک ناحیه صاف از چهارچوب درب یا دیوار و یا…  قرار دهید، به آهستگی نیمتنه خود را به سمتی بچرخانید که از بازوی باز شده دور شود، تا زمانی که احساس فشار روی عضلات سینه ای کنید. دست را در این حالت برای ۲ دقیقه نگه داشته و سپس دست مخالف را انجام دهید.

  • Prone swims

دامنه حرکت سرشانه

ناحیه کشش: شانه ها

این حرکت یک کشش پویا و یکی از بهترین و تاثیرگذارترین راه ها برای افزایش دامنه حرکت شانه، و  بسیار ساده می باشد.

روی شکم دراز بکشید و دستان خود را در حالت آزاد قرار دهید، دستان خود را جلوی خود باز کرده و تا جایی که می توانید بالا بیاورید. سر و سینه خود را به صورت  آزاد روی زمین  قرار دهید، از این حالت، دست ها را به آرامی و به سمت پشت حرکت دهید، کف دست ها روی پایین باشد، تا جایی که به صورت یک حرف T درآید، به حرکت به سمت پشت ادامه دهید تا جایی که انگشتان شست شما یکدیگر را لمس کنند، در این حالت کف دست ها رو به بالا بوده. این حرکت را خیلی آرام انجام دهید، در حدود ۸ ثانیه.

  • Pigeon pose

کشش لگن و ران

ناحیه کشش: لگن و عضلات سرینی

این حرکت کلاسیک یوگا، یکی از بهترین حرکات برای عضلات سفت شده سرینی و لگن می باشد. (این حرکت را هنگام مشاهده تلویزیون نیز امتحان کنید.) برای انجام این کشش روی زمین نشسته و پای راست خود را به سمت جلو در مقابل سینه خود قرار دهید، زانوی خود را با زاویه تقریباً ۴۵ درجه خم کنید، پای شما باید به صورت راحت در مقابل لگن مخالف قرار گیرد. پای چپ را پشت خود، به سمت عقب روی زمین سر دهید، طوری که روی پای شما روی زمین قرار بگیرد. کششی

  • CAT-COW

کشش ستون فقرات

ناحیه کشش:  ستون فقرات

بسیاری از حرکات از ناحیه مهره های قفسه سینه نشأت گرفته، که این امر اهمیت انعطاف‌پذیری این منطقه را افزایش می دهد. کششی

برای انجام این کشش پویا، شما باید در حالت چهار دست و پا قرار بگیرید، در هنگام دم، اجازه دهید که شکمتان به سمت پایین حرکت کند، در حالی که شما سینه خود را بالا برده و اجازه می دهید که کتفهای شما  سمت پایین حرکت کنند. در هنگام بازدم شکم خودرو طوری به سمت داخل فشار دهید که پشتشان به حالت گرد درآید، مانند گربه ای که ترسیده است.

مقاله تمرینات PNF  (تمرینات کششی) را از اینجا دنبال کنید.

منبع: alchemyfitness.Com

نگارنده و مترجم: محمد رامین

تاثیر ژنتیک و تمرین بر روی انعطاف پذیری بدن

رابطه انعظاف پذیری و ژنتیک

تاثیر ژنتیک بر انعطاف پذیری چیست؟؟ رابطه ژنتیک و انعطاف پذیری چیست؟؟

داشتن انعطاف پذیری مناسب مفاصل،شانه،لگن،زانو و مچ برای دست پیدا کردن به وضعیت های مناسب تمرینات خاص بدنسازی یکی از چالش های ورزشکار ها می باشد.تقریبا تمام ورزشکار ها مجبورند تمرینات انعطاف پذیری را انجام دهند تا از تمام پتانسیل شان بهره ببرند.اما بعضی از افراد وقتی شروع به ورزش و تمرین میکنندانعطاف پذیر تر از دیگران هستندعلت چیست؟

عوامل موثر بر انعطاف پذیری

انعطاف پذیری اساسا توسط دو عامل مشخص می شود:

۱- ساختار بدنی فرد و اینکه چقدر تمرین میکند .

یک ورزشکار به طور کلی کنترل کمی روی این عامل دارد اما به هر حال ساختار بدنی،عامل مهمی در تعیین پتانسیل شما در انعطاف پذیری بدن است.

۲- سن

ما در کودکی بدنی بی نهایت انعطاف پذیر داریم و این ویژگی به مرور زمان با رشد و افزایش سن کاهش پیدا می کند به خصوص اگر سبک زندگی یکجا نشینی داشته باشیم.به همین علت است که بسیاری از بدنساز های حرفه ای  نهایتا مجبور می شوند به خاطر پاور کلین های یک ضرب ،مدل اسکوات را رها کنند.میله بالا می رود و یک راست پایین می آید.

۳- جنسیت

انعطاف پذیر بودن بدن خانم ها مخصوصا در مفاصلی که در وزنه برداری نقش مهمی دارد مانند شانه ها و مفاصل اسکوات،بیش تر دیده می شود.مرد های تستوسترون دارند،اما زن ها انعطاف پذیری!

۴- طول استخوان ران

طول استخوان ران در بدنسازی اهمیت زیادی دارد.زیرا  نقش مهمی در اسکوات ایفا می کند.هرچه استخوان ران شما بلند تر باشد در اسکوات بیش تر می توانید پایین بروید.

آنهایی که استخوان ران کوتاهی دارند فقط تا حدی می توانند در اسکوات پایین بروند.انجام تمرینات انعطاف پذیری تاثیر اندکی روی عمق اسکوات این افراد میگذارد.

از آن طرف داشتن استخوان های ران بلند در هنگام اسکوات این نگرانی را ایجاد می کند که مبادا باسن فرد با زمین برخورد کند . در این گونه افراد به دلیل زوایایی که ایجاد می شود بلند شدن از وضعیت اسکوات عمیق ،بسیار دشوار تر خواهد بود .

۵- بافت های همبند

میزان کشش تاندون ها و رباط ها تاثیر زیادی در انعطاف پذیری دارد.رباط ها و تاندون ها هر چه بیشتر بتوانند کشیده شوند مفصل مرتبط بیشتر می تواند بسته شود.

آنهایی که از نظر فیزیکی فعال هستند به طور طبیعی از این نوع انعطاف پذیری ،بیش تر برخوردارند و بر عکس کسانی که بافت های همبندشان قابلیت کشسانی چندانی ندارد،انعطاف پذیری بسیار کمتری دارند.

۶- حجم بدن

بدن شما هرچه بزرگتر باشد سخت تر خواهید توانست به یک وضعیت انعطاف پذیری خوب دست پیدا کنید. این سایز اضافی بدن چه از عضله باشد و چه از چربی،از این لحاظ فرقی نمیکند.هر دو این عوامل (عضله یا چربی) حتی زمانی که انعطاف پذیری مفاصل کافی است نیز اعمال نفوذ می کند .

همه ی ما وزنه بردارهایی با عضلات دوسر بازوی آنچنان بزرگی دیده ایم که نمی توانند بازو های خود را به اندازه کافی خم کنند تا هالتر روی شانه هایشان قرار بگیرد.

انعطاف و ژنتیک

عوامل تمرینی چه نقشی در میزان انعطاف پذیری دارند؟

۱- میزان فعالیت ورزشکار

هر چقدر فرد فعال تر باشد ،انعطاف پذیری بدنی بیش تری خواهد داشت .برای مثال اجرای حرکت اسکوات توسط کودکان در آسیا برابر اجرای کودکان در دنیای غرب است و هیچ تفاوتی در نوع انعطاف پذیری بدن وجود ندارد.اما با بزرگ تر شدن،تفاوت های اساسی بین این دو گروه دیده میشود.آسیایی ها هم چنان در سنین بزرگسالی هم فعالیت های روزمره زیادی انجام می دهند و از انعطاف پذیرشان کاسته نمیشود اما در کشور های غربی سبک یکجا نشینی غالب است به همین علت این عده نمیتوانند اسکوات را از سطح موازی پایین تر بروند و نتیجه این خواهد بود که با بدنی با انعطاف پذیری بسیار کم در پاها برای انجام فرم درست اسکوات در پاور کلین و اسنچ با مشکل روبه رو هستند.

۲- طیف حرکتی

این توصیه به بدنساز ها که تمرینات خود را با طیف کامل حرکتی انجام بدهند به این خاطر است که افرادی که طیف رکتی خود را کم می کنند انعطاف پذیری مفاصل مرتبط شان نیز کاهش پیدا خواهد کرد.

۳- تعادل عضلانی

هر عضله در بدن عضله دیگری دارد که به عنوان متضاد آن عمل می کند .هرکدام از این عضلات باید به طور یکسان کم و بیش تمرین داده شوند تا عدم تعادل در قدرت یا هایپرتروفی ایجاد نشده و از انعطاف پذیری کم نشود.

پرورش اندام کار ها کمتر با این گونه مشکلات رو به رو هستند .آنها باید هر عضله را به طور یکسان تمرین و رشد بدهند تا به چیزی که به اشتباه آن را قرینگی(Symmetry) برسند.

در مقابل بدنساز ها چون روی اکستندر پاها و کمر کار می کنند و توجه کمتری به کونتراکتورها دارند بیش تر با این مشکل مواجه هستند و نتیجه چیزی جز عضلات چهار سر بزرگ و همسترینگ های رشد نکرده نیست.

پس میتوان با روش های تمرینی درست سه عامل ذکر شده را کنترل کرد .

کنترل روش های تمرینی تان را در دست بگیرید تا بیش ترین بهره را از پتانسیل تان در انعطاف پذیری ببرید.

گردآورنده: مهسا رسولی

منبع:   علم ورزش