تاثیر ژنتیک بر انعطاف پذیری چیست؟؟ رابطه ژنتیک و انعطاف پذیری چیست؟؟

داشتن انعطاف پذیری مناسب مفاصل،شانه،لگن،زانو و مچ برای دست پیدا کردن به وضعیت های مناسب تمرینات خاص بدنسازی یکی از چالش های ورزشکار ها می باشد.تقریبا تمام ورزشکار ها مجبورند تمرینات انعطاف پذیری را انجام دهند تا از تمام پتانسیل شان بهره ببرند.اما بعضی از افراد وقتی شروع به ورزش و تمرین میکنندانعطاف پذیر تر از دیگران هستندعلت چیست؟

انعطاف پذیری اساسا توسط دو عامل مشخص می شود:

۱- ساختار بدنی فرد و اینکه چقدر تمرین میکند .

یک ورزشکار به طور کلی کنترل کمی روی این عامل دارد اما به هر حال ساختار بدنی،عامل مهمی در تعیین پتانسیل شما در انعطاف پذیری بدن است.

۲- سن

ما در کودکی بدنی بی نهایت انعطاف پذیر داریم و این ویژگی به مرور زمان با رشد و افزایش سن کاهش پیدا می کند به خصوص اگر سبک زندگی یکجا نشینی داشته باشیم.به همین علت است که بسیاری از بدنساز های حرفه ای  نهایتا مجبور می شوند به خاطر پاور کلین های یک ضرب ،مدل اسکوات را رها کنند.میله بالا می رود و یک راست پایین می آید.

۳- جنسیت

انعطاف پذیر بودن بدن خانم ها مخصوصا در مفاصلی که در وزنه برداری نقش مهمی دارد مانند شانه ها و مفاصل اسکوات،بیش تر دیده می شود.مرد های تستوسترون دارند،اما زن ها انعطاف پذیری!

۴- طول استخوان ران

طول استخوان ران در بدنسازی اهمیت زیادی دارد.زیرا  نقش مهمی در اسکوات ایفا می کند.هرچه استخوان ران شما بلند تر باشد در اسکوات بیش تر می توانید پایین بروید.

آنهایی که استخوان ران کوتاهی دارند فقط تا حدی می توانند در اسکوات پایین بروند.انجام تمرینات انعطاف پذیری تاثیر اندکی روی عمق اسکوات این افراد میگذارد.

از آن طرف داشتن استخوان های ران بلند در هنگام اسکوات این نگرانی را ایجاد می کند که مبادا باسن فرد با زمین برخورد کند . در این گونه افراد به دلیل زوایایی که ایجاد می شود بلند شدن از وضعیت اسکوات عمیق ،بسیار دشوار تر خواهد بود .

۵- بافت های همبند

میزان کشش تاندون ها و رباط ها تاثیر زیادی در انعطاف پذیری دارد.رباط ها و تاندون ها هر چه بیشتر بتوانند کشیده شوند مفصل مرتبط بیشتر می تواند بسته شود.

آنهایی که از نظر فیزیکی فعال هستند به طور طبیعی از این نوع انعطاف پذیری ،بیش تر برخوردارند و بر عکس کسانی که بافت های همبندشان قابلیت کشسانی چندانی ندارد،انعطاف پذیری بسیار کمتری دارند.

۶- حجم بدن

بدن شما هرچه بزرگتر باشد سخت تر خواهید توانست به یک وضعیت انعطاف پذیری خوب دست پیدا کنید. این سایز اضافی بدن چه از عضله باشد و چه از چربی،از این لحاظ فرقی نمیکند.هر دو این عوامل (عضله یا چربی) حتی زمانی که انعطاف پذیری مفاصل کافی است نیز اعمال نفوذ می کند .

همه ی ما وزنه بردارهایی با عضلات دوسر بازوی آنچنان بزرگی دیده ایم که نمی توانند بازو های خود را به اندازه کافی خم کنند تا هالتر روی شانه هایشان قرار بگیرد.

عوامل تمرینی چه نقشی در میزان انعطاف پذیری دارند؟

۱- میزان فعالیت ورزشکار

هر چقدر فرد فعال تر باشد ،انعطاف پذیری بدنی بیش تری خواهد داشت .برای مثال اجرای حرکت اسکوات توسط کودکان در آسیا برابر اجرای کودکان در دنیای غرب است و هیچ تفاوتی در نوع انعطاف پذیری بدن وجود ندارد.اما با بزرگ تر شدن،تفاوت های اساسی بین این دو گروه دیده میشود.آسیایی ها هم چنان در سنین بزرگسالی هم فعالیت های روزمره زیادی انجام می دهند و از انعطاف پذیرشان کاسته نمیشود اما در کشور های غربی سبک یکجا نشینی غالب است به همین علت این عده نمیتوانند اسکوات را از سطح موازی پایین تر بروند و نتیجه این خواهد بود که با بدنی با انعطاف پذیری بسیار کم در پاها برای انجام فرم درست اسکوات در پاور کلین و اسنچ با مشکل روبه رو هستند.

۲- طیف حرکتی

این توصیه به بدنساز ها که تمرینات خود را با طیف کامل حرکتی انجام بدهند به این خاطر است که افرادی که طیف رکتی خود را کم می کنند انعطاف پذیری مفاصل مرتبط شان نیز کاهش پیدا خواهد کرد.

۳- تعادل عضلانی

هر عضله در بدن عضله دیگری دارد که به عنوان متضاد آن عمل می کند .هرکدام از این عضلات باید به طور یکسان کم و بیش تمرین داده شوند تا عدم تعادل در قدرت یا هایپرتروفی ایجاد نشده و از انعطاف پذیری کم نشود.

پرورش اندام کار ها کمتر با این گونه مشکلات رو به رو هستند .آنها باید هر عضله را به طور یکسان تمرین و رشد بدهند تا به چیزی که به اشتباه آن را قرینگی(Symmetry) برسند.

در مقابل بدنساز ها چون روی اکستندر پاها و کمر کار می کنند و توجه کمتری به کونتراکتورها دارند بیش تر با این مشکل مواجه هستند و نتیجه چیزی جز عضلات چهار سر بزرگ و همسترینگ های رشد نکرده نیست.

پس میتوان با روش های تمرینی درست سه عامل ذکر شده را کنترل کرد .

کنترل روش های تمرینی تان را در دست بگیرید تا بیش ترین بهره را از پتانسیل تان در انعطاف پذیری ببرید.

گردآورنده: مهسا رسولی

منبع:   علم ورزش