آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی) نشانه و درمان

anorexia-nervosa

نشانه های رفتاری آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی) چیست؟  و چگونه میتوان آن را درمان کرد؟؟

آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی)    

نشانه های رفتاری بی اشتهایی عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

?کاهش شدید مصرف غذا
?ورزش بیش از حد
?زیاد خوردن غذا و استفراغ عمدی برای دفع غذا یا استفاده از ملین ها، مواد غذایی رژیمی و…
?اشتیاق به آشپزی حرفه ای بدون آن که خودش غذا را بخورد.
?خودداری از خوردن غذا در اغلب اوقات
?انکار گرسنگی
?مصرف چند غذای محدود که معمولا کم کالری و کم چرب هستند.
?آداب سخت غذا خوردن، مثلا بعد از جویدن تف می کنند.
?طفره رفتن از غذا خوردن در جمع
?دروغ گفتن درباره مقدار غذای مصرف شده
?ترس از افزایش وزن و وزن کردن مکرر خود
?مدام در آیینه دنبال عیب های اندام خودش است.
?گله و شکایت از چاقی و چربی های اضافه بدن
?پوشیدن لباس های زیاد
?بی تفاوتی و بی احساسی
?گوشه گیری از اجتماع
?زودرنجی
?بی خوابی
?کاهش میل جنسی

روش های درمان آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی)

*بستری شدن
اگر شدت بیماری تا حدی باشد که زندگی فرد در معرض خطر جدی قرار بگیرد نیاز به رسیدگی اورژانسی، بستری کردن بیمار و بررسی اختلال ریتمی قلب، کم آبی و عدم تعادل الکترولیتی، مسائل روانشناختی و سؤتغذیه می باشد.

*مراقبت های پزشکی
به علت عوارض زیاد بی اشتهایی عصبی، ممکن است نیاز به نظارت دائمی روی علائم حیاتی فرد،میزان کم آبی بدن، سطح الکترولیت ها و سایر شرایط جسمی باشد. در موارد شدیدتر گاهی نیاز به تغذیه بیمار از طریق لوله متصل به بینی می باشد.

*بازگرداندن وزن طبیعی
برگشت وزن برای بهبود آنورکسیا بسیار مهم است. در این مرحله با به کارگیری تکنیک های رفتاری صحیح، رژیم غذایی سالم و راهنمایی مشاوران متخصص تغذیه و همراهی خانواده، بیمار به مرور وزن سالم خود را به دست می آورد.

*روان درمانی
درمان مبتنی بر خانواده:
این درمان بیشتر برای نوجوانان استفاده می شود. زیرا نوجوانان قادر به انتخاب درست رژیم غذایی در شرایط حاد نیستند و لازم است والدین روی این مسئله نظارت داشته باشند.
درمان فردی:
که برای بزرگسالان کاربرد داشته و هدف آن استفاده از الگوهای رفتاری و تغذیه ای برای بازگشت وزن عادی فرد است و به تغییر باورها و تفکر غلط در این افراد کمک می کند.

*درمان بی اشتهایی عصبی با داروهای شیمیایی
داروهای خاصی برای درمان این عارضه وجود ندارد، اما برخی داروهای ضد افسردگی یا سایر داروهای روانپزشکی ممکن است به درمان عوارضی همچون افسردگی و اضطراب کمک کند.

*درمان بی اشتهایی عصبی با “داروهای گیاهی”
مصرف برخی مواد غذایی و میوه ها در کاهش علائم و بهبود بی اشتهایی عصبی نقش مثبت دارند. از جمله:

سیب: مصرف روزانه یک عدد سیب باعث تحریک آنزیم های پروتئینی هضم کننده شده و عملکرد سیستم گوارش و هضم را بهبود می بخشد.

زنجبیل: برای تحریک اشتها و ایجاد گرسنگی در افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی بسیار مفید است.

آب پرتقال: از درمان های عالی و سریع برای بی اشتهایی عصبی است. برای دو تا سه روز هر ۲ ساعت، ۱ لیوان آب پرتقال میل کنید و بین آن چیزی نخورید تا سیستم گوارش شما به طور کامل پاکسازی شود.

لیمو: هر صبح مقداری آب لیموی تازه را به آب ولرم اضافه کرده و اندکی نمک به آن افزوده و میل کنید. برای تأثیر بهتر می توان آب زنجبیل هم به معجون اضافه کرد. لیمو به تمیز شدن دستگاه گوارش و افزایش اشتها کمک می کند.

سیر: مصرف روزانه ۳ یا ۴ حبه سیر (به صورت خام یا خرد شده در سوپ یا آب پز) برای پاکسازی دستگاه گوارش و درمان بی اشتهایی عصبی عالی است.

انگور ترش: آب انگور …

نویسنده: معصومه حسینی

 

 

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،آنورکسیا،بی اشتهایی عضبی 

آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی) و تشخیصش آن

آنورکسیا(بی اشتهایی عصبی) چیست؟ این مشکل معمولا درچه سنی رخ میدهد؟  چگونه میتوان آن را تشخیص داد؟ دلایل پیش آمدن آنورکسیا چه میتواند باشد؟
آنورکسیایا بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی یا کم خوری عصبی در واقع یک اختلال روانی است که طی آن بیمار به رغم گرسنگی، از خوردن غذا به حد کافی پرهیز می کند و وزن او به قدری کاهش می یابد که به شدت لاغر و نحیف می شود.
آنورکسیا (Anorexia) یا بی اشتهایی عصبی اختلالی بسیارجدی است که می تواند زنان و مردان تمام گروه های سنی را تحت آسیب قرار دهد. این وضعیت می تواند سلامت شما را به خطر بیاندازد.
آنورکسیا در لغت به معنی از دست دادن اشتیاق و انگیزه است، البته این تعریف تا حدودی گمراه کننده است چرا که افراد مبتلا به آنورکسیا اغلب دچار گرسنگی هستند، اما غذا نمی خورند.

این افراد ترس بسیار زیادی از چاق شدن دارند حتی اگر بسیار لاغر باشند.به همین دلیل سعی می کنند با محدود کردن دریافت مواد غذایی و ورزش بیش از حد کاهش وزن داشته باشند.
به گفته محققان این اختلال معمولا به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز می شود. فرد بیمار بسیار کم غذا می خورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم کردن خودداری می کند. در این حالت دریافت ذهنی و تصور فرد نسبت به بدن خودش مشکل می شود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد، هنوز فکر می کند که چاق است.

این مشکل معمولا در افراد جوان در زمان آغاز بلوغ شروع می شود. شایع ترین علائم این اختلال کاهش وزن شدید می باشد. این کاهش وزن معمولا تا ۱۵ کیلوگرم پایین تر از وزن طبیعی فرد می باشد، بدون اینکه بیماری جسمانی وجود داشته باشد.
در این وضعیت انرژی فرد به رغم تحلیل رفتن بدن در حد خوبی است. کاهش وزن این افراد به طرق مختلف حاصل می شود که برخی از متداول ترین آن ها ورزش شدید، استفاده از داروهای ملین و نخوردن است.

تشخیص و دلایل بی اشتهایی عصبی:

این مشکل هنگامی که وزن فرد ۱۵ درصد کمتر از وزن ایده آل او باشد قابل تشخیص است. اختلالات تغذیه ای مانند آنورکسیا در زنان متداول تر از مردان است. احتمال این بیماری در بازیگران، مدل ها، ورزشکارانی که ظاهر و وزن، با اهمیت است مثل کشتی، ژیمیناستیک و …نیز بیشتر می باشد.

این افراد تمایل دارند در مدرسه یا محیط کار بسیار خوب عمل کنند اما از طرفی با عقده و ترس بزرگ می شوند. این مشکل در هر زمانی می تواند ایجاد شود اما معمولا نزدیک سن بلوغ شروع می شود. علت اصلی آنورکسیا شناخته شده نیست، اما محققان بر این باورند که ترکیب خصوصیات فردی، الگوی فکری، احساسی همچون فاکتورهای زیستی و محیطی می تواند موجب آن شده باشد.

افراد دچار آنورکسیا، غذا را راهی برای کسب اطمینان و اعتماد در شرایط سختی می دانند. احساس بی کفایتی، ترس، عصبانیت یا تنهایی در پیشرفت این اختلال نقش دارند. جوامعی که زیبایی با لاغری و وضعیت ظاهری افراد برابری می کند متأسفانه اثر بسزایی در گسترش این اختلال دارند.
این اختلال تغذیه ای ممکن است به دلیل تغییر سطح هورمون ها نیز باشد.

بررسی عواملی که باعث آنورکسیا (بی اشتهایی عصبی)  می شود:

ژنتیک:
از نظر ژنتیکی هنوز مشخص نیست کدام ژن مسئول این عارضه می باشد، اما تغییرات ژنتیکی در برخی افراد می تواند زمینه را برای ابتلا به بی اشتهایی عصبی فراهم کند. برخی افراد به صورت ژنتیکی کمال گرا، حساس و لجوج هستند.

روحی و روانی
بعضی از افراد ذاتا دارای روحیه وسواسی بوده و داشتن رژیم های غذایی سخت را به گرسنگی ترجیح می دهند. شخصیت کمال گرا در این افراد باعث نوعی خود کمتربینی و عدم ارزشمندی در شخص می شود. برخی دیگر هم شدیدا مضطرب بوده و برای کاهش اضطراب این روند را در پیش گرفته اند.

جنسیت:
بی اشتهایی عصبی در زنان و دختران و بخصوص در نوجوانان بیشتر است، اما در پسران بخصوص در نوجوانان بیشتر است اما در پسران و مردان نیز گاهی به دلیل افزایش فشار اجتماعی، اختلالاتی در خوردن مشاهده می شود، همچنین فشار دوستان به خصوص در دختران جوان از عوامل بروز بی اشتهایی عصبی است.

سن:
به طور کلی بی اشتهایی عصبی در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما معمولا در نوجوانان بیشتر و در افراد بالای ۴۰ سال کمتر دیده می شود.

برخی عوامل تشدید کننده احتمال بروز بی اشتهایی عصبی عبارتند از:

ارث:
تغییرات ژنتیکی خاص یا سابقه خانوادگی ممکن است باعث افزایش احتمال بروز این عارضه در فرد شود.

رژیم غذایی و گرسنگی:
شواهد قوی وجود دارد که بسیاری از علائم بی اشتهایی، در واقع نشانه های گرسنگی هستند. گرسنگی روی مغز تأثیر گذاشته و باعث کج خلقی، بروز اضطراب و کاهش اشتها می شود.

گذراندن وضعیت های دشوار:
مانند عوض کردن مدرسه، خانه، شغل یا شکست عشقی، مرگ یا بیماری عزیزان…این عوامل می تواند باعث فشار عاطفی روی فرد شده و خطر بی اشتهایی را افزایش دهد.

 

نویسنده: معصومه حسینی

رهایی از چاقی طولانی مدت

رهایی از چاقی طولانی مدت

برای رهایی از چاقی طولانی مدت چه نکاتی را لازم است رعایت کنیم؟ کم کردن مقدار زیادی از وزن در مدتی کوتاه چه مشکلاتی ممکن است ایجاد کند؟ 

رهایی از چاقی طولانی مدت

برای شما که از چاقی طولانی مدت رنج می برید و بارها رژیم های لاغری را امتحان نموده اید، راه حل چیست؟

برخی مطالعات جدید پیشنهاد می کنند که ۱۰ درصد کاهش وزن و حفظ آن برای مدت حدود ۴ تا ۶ ماه به بدن کمک می کند تا با وزن جدید تطابق یابد و روی عدد وزنی کمتری تنظیم شود.

وقتی یک دفعه مقدار زیادی از وزنتان را در مدت کوتاهی کاهش می دهید، اختلالاتی در سیستم داخلی بدن شما ایجاد می شود و از آنجا که بدن سعی می کند وزن را در محدوده راحت تری حفظ کند، ترشح هورمون هایی مانند گرلین، موجب تشدید احساس گرسنگی و و ضعف در شما می گردد. لذا بسیاری از متخصصین پیشنهاد می کنند که به جای این کار، با ایجاد تغییرات آهسته در غذا خوردن و فعالیت بدنی، ابتدا ۱۰ درصد از وزنتان را کاهش دهید و قبل از اینکه بخواهید وزن بیشتری را کاهش دهید، این وزن جدید را برای چند ماه حفظ کنید. با این کار نه تنها پیغام های کافی برای کاهش نقطه تعادلی وزن در بدنتان ایجاد خواهد شد، بلکه شما نیز به خودتان این فرصت را خواهید داد که به انتخاب های غذایی جدید و کاهش حجم غذای مصرفی و افزایش فعالیت بدنی منظم عادت کنید.

وقتی افراد چاق ۱۰ درصد از وزنشان را کاهش می دهند، ممکن است وزن جدید، وزن دلخواه شان نباشد، اما آنها این حقیقت را درک می نمایند که اندکی کاهش وزن می تواند برای بهبود سلامت آنان مفید باشد. در نتیجه احساس بهتری را درک خواهند کرد، خواب بهتر و انرژی بیشتری خواهند داشت و دردهای مفصلی آنان کاهش خواهد یافت. همچنین برخی افراد با این مقدار کاهش وزن می توانند داروهای مصرفی شان را کاهش دهند.

سؤال:وزن من می بایست چقدر باشد؟

اغلب افراد میزان کاهش وزنی را که می توانند از عهده آن برآیند، بیش از حد تخمین می زنند و هنگامی که به وزن مطلوبشان نمی رسند، دلسرد می گردند.

توصیه :

برای یافتن وزن دلخواه و یا وزن سالم خود، به گذشته تان برگردید و به عنوان یک فرد بزرگسال، تاریخچه وزنی خود را مرور کنید. سپس یک وزن مشخصی را که می توانید به طور طبیعی و نسبتا آسان آن را حفظ کنید، مشخص نمایید و اگر دیدید که وزن فعلی شما از وزن دوران جوانی و یا قبل از ازدواجتان خیلی بیشتر است، تلاش برای رسیدن مجدد به وزن قبلی را فراموش کنید، زیرا وقتی که وزنتان افزایش می یابد، اندازه و تعداد سلول های چربی بدن شما نیز زیاد می شوند که احتمالا از بازگشت شما به وزن قبلی، ممانعت خواهند کرد.
به جای اینکه مدام روی عقربه ی وزنه تمرکز کنید، رفتارهای غذایی و عادات زندگی تان را بهبود دهید، مثلا هر روز صبحانه بخورید، پیاده روی روزانه داشته باشید،ورزش های مقاوتی انجام دهید،سبزیجات و میوه جات بیشتری بخورید و…
وقتی اهداف رفتاری تان را تنظیم کنید، اجرای آنها آسان تر می شود و احساس بهتری خواهید داشت. رفتارهای غذایی صحیح را برای ۳ تا ۶ ماه رعایت کنید، سپس خواهید دید که آنها به تدریج بخشی از الگوی زندگی شما خواهند شد.

اگر وزن فعلی شما خیلی بیشتر از وزن مطلوب شماست و با وجود اجرای رژیم های لاغری متعدد، نتوانسته اید وزنتان را کاهش دهید، به شما پیشنهاد می کنیم که در حال حاضر حدود ۲۲ کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم از وزن فعلی تان را با مصرف غذاهای مغذی و سالم دریافت کنید(غذاهای کم چرب، غنی از پروتئین و پر فیبر) و فعالیت بدنی منظم داشته باشید. پس از یک ماه مجددا وزنتان را بسنجید. با این کار مشکل اضافه وزن شما تا حدی برطرف می شود و معمولا حدود ۱۰ درصد کاهش وزن خواهید داشت. وقتی به وزن مناسب خود رسیدید، می توانید دریافت کالری تان را به میزان ۲۷ کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم از وزن بدنتان، افزایش دهید.

 چهار نکته مهم برای موفقیت در کاهش وزن:

وعده های غذایی منظمی داشته باشید، یعنی سرساعت معین غذا بخورید و سه وعده غذایی اصلی و سه میان وعده مصرف کنید.
افرادی که وعده های غذایی منظمی دارند، کالری کمتری نسبت به افرادی که وعده های غذایی نامنظم دارند، دریافت می کنند.

برای غذا خوردن از بشقاب استفاده کنید، بنشینید و در کمال آرامش از غذا خوردن لذت ببرید. حجم غذای مصرفی افرادی که به این شکل غذا می خورند، نسبت به افرادی که با عجله و مستقیما از ظرف اصلی غذا، غذایشان را می خورند، به میزان ۴۳ درصد کمتر است.

حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط و ورزش در طی روز داشته باشید. البته باید آن را به تدریج به ۶۰ دقیقه در روز برسانید.

میزان غذایی که مصرف می کنید و نوع غذایی که می خورید، دو مقوله ی جدا از هم هستند؛ به میزان متعادل غذا بخورید(یعنی حتی در مصرف یک ماده غذایی مفید، زیاده روی نکنید) و بیشتر غذاهای غنی از فیبر( مانند سبزی ها، میوه ها، غلات کامل) و دارای پروتئین کافی و کم چرب را مصرف کنید. این شیوه غذا خوردن باعث ایجاد احساس سیری در شما می شود.

نویسنده :معصومه حسینی