بیماری های عفونی در ورزش چیست ؟ خطرات بیماری های عفونی چه مواردی می باشد ؟ دلایل ایجاد بیماری ها در ورزشکاران چیست ؟
یکی از مشکلات شایعی که ورزشکاران همواره با ان دست و پنجه نرم میکنند بیماری های عفونی است که در ورزش های مختلفی ازجمله trx ، فیتنس ، بدنسازی ، دوی ماراتن ، کراسفیت و … دیده می شود که در این مقاله به توضیح آن خواهیم پرداخت
بیماری های عفونی در ورزشکاران به این دلیل که فعالیت های ورزشی را غالبا در محیط های بسته انجام میدهند و ارتباطات برخوردی و تماسی دارند از جمله تماس با اب و خاک بیشتر شایع است .
یکی از شایع ترین این عفونت ها ، عفونت مجاری فوقانی تنفسی است که این عفونت اغلب موارد عملکرد ورزشکاران را در ورزش هایی ازجمله فیتنس ، دو ، کراسفیت ، trx و … مختل میکند .
در دو دهه گذشته توجه به آثار مثبت و منفی ورزش بر خطر عفونت مجرای تنفسی افزایش یافته و نظریه های متعددی در این باره ارائه شده است به طوریکه این نظریه ها نشان میدهد که افراد با مشارکت منظم در ورزش هایی با شدت متوسط در مقایسه با افراد غیر فعال و کسانی که در جلسه های ورزش های شدید یا طولانی مدت شرکت میکنند در معرض عفونت کمتری قرار دارند
دو ماراتن: به عنوان مثال در دوندگان دو ماراتن که ورزش شدید و بلند مدت انجام میدهند اشکار می شود . در واقع دو ماراتن خطر بروز عفونت مجرای تنفس فوقانی ( (URTI را در روز های انجام تمرین ها یا مسابقه های دو افزایش میدهد . در مقایسه با دو ماراتن یا فعالیت جسمانی متناوب ،فشار طولانی یا شدید باعث تغییر های زیادی در سیستم ایمنی که به احتمال استرس فیزیولوژیک را منعکس میکند میشود .
به طور کلی ورزشکارانی در رشته های دوی ماراتن ، بدنسازی ، trx، فیتنس و … که محتمل ورزش شدید منظم میشوند ممکن است در دوره های ورزشی سنگین و تا دو هفته به دنبال مسابقه ها در معرض خطر عفونت تنفسی قرار گیرند .
افزایش بروز URTI دلیل چند گانه دارد و از تعامل عوامل محیطی ،ایمنولوژیک (ذاتی ، اکتسابی ) ناشی میشود .
مطالعات نشان داد که ژنتیک به طور تقریبی ۶۰ درصد در افزایش بروز URTI نقش دارد ، همچنین دلیل افزایش بروز عفونت در ورزشکاران به احتمال زیاد چند عاملی است و انواع مختلفی از عوامل استرس زا ( جسمانی ، روانی ،محیطی و تغذیه ای ) میتوانند عملکرد ایمنی را را سرکوب کرده و این اثار همراه با افزایش قرارگیری در معرض پاتوژن ها ورزشکار را بیشتر مستعد عفونت میکند اما با توجه به تحقیقات صورت گرفته این امکان وجود دارد که با انجام تست های ژنتیکی ، ورزشکارانی که بیشتر مستعد عفونت هستند شناسایی شوند تا با اعمال استراتژی اولیه برای ورزشکارانی که به URTI مبتلا هستند با کاهش یا توقف تمرین برای یک دوره زمانی کوتاه ، بدون فرصت بازگشت به حالت اولیه را داشته باشند .
نکته: در طول این دوره کاهش حجم تمرین مهم است که ورزشکار از تغذیه مناسبی استفاده کرده و از کمبود انرژی ، کربوهیدرات یا پروتئین فرد جلوگیری شود و در صورتی که با وجود استراحت و تغذیه مناسب خستگی و عفونت ادامه یابد معاینه های پزشکی بیشتری لازم است .
پیشگیری:
اما برای پیشگیری از بیماری های عفونی در ورزشکاران باید به صورت پیشگیری اولیه باشد ، که شامل انجام واکسیناسیون و رعایت موازین بهداشت فردی میباشد .
پیشگیری ثانویه شامل کنترل عفونت و جلوگیری از انتشار بیماری به دیگران است که میتواند به صورت ایزوله کردن افراد مبتلا باشد اما واکسیناسیون در ۹۰ درصد موارد پیشگیری کننده است و این وظیفه پزشک تیم است که واکسن مناسب را در زمان مناسب توصیه کند .
در واقع ورزشکارانی که مسافرت میکنند باید نسبت به بیماری اندمیک ان ناحیه واکسینه شوند و ایده ال ان است که واکسیناسیون حداقل ۴ ماه قبل از موعد اجرا شود . همچنین رعایت بهداشت فردی از جمله نوشیدن اب در بطری شخصی ، شستن دستها به طور مکرر، عدم استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل حوله و صابون ، ضد عفونی کردن وسایل با محلول های ضد عفونی کننده و محدود کردن ورزشکارانی که جراحت و زخم باز دارند به زمین ورزش بسیار در کاهش عفونت ها موثر است .
منابع : مقاله بررسی نقش پلی مورفیزم ژنی اینترلوکین -۸ و ابتلا به عفونت مجاری تنفسی در ورزشکاران استقامتی
نگارنده:عاطفه کردلو