حفظ قدرت عضلانی در مسیر کاهش وزن

کاهش وزن

چطور زمانی که وزن کم میکنیم قدرت عضلانی خود راحفظ کنیم؟

 کیفیت عضلانی؛ حفظ قدرت عضلانی در مسیر کاهش وزن

بدیهی است که در مسیر کاهش وزن، بخشی از وزن کاهش یافته از طریق تحلیل توده‌ی عضلانی خواهد بود. با این وجود، از طریق ورزش مقاومتی و افزایش سهم پروتئین رژیمی، می‌توان آن را به حداقل رساند و گاهی حتی معکوس کرد.

اما سوال رایجی که بسیار پرسیده می‌شود این است که «چگونه با وجود کاهش توده‌ی عضلانی در مسیر کاهش وزن، قدرت افزایش می‌یابد؟»
یا پرسیده می‌شود: «من که قدرتم‌ در تمرینات بیشتر شده چگونه تست ترکیب بدنی من نشون میده عضله از دست داده‌ام؟»
بگذارید با یک مثال توضیح دهم! فرض کنید فردی با ۴۰ کیلوگرم عضله و با رکورد پرس سینه ۶۰ کیلوگرم در ۸ تکرار، پس از ۶ ماه کاهش وزن، توده‌ی عضلانی‌اش ۳۹ کیلوگرم اما رکورد پرس سینه‌اش در ۸ تکرار به ۸۰ کیلوگرم رسیده است (۱ کیلوگرم کاهش عضله اما ۲۰ کیلوگرم افزایش قدرت).

توجه: نکته‌ای که به آن توجه نمی‌شود این است که کاهش یا افزایش قدرت، تنها به حجم توده‌ی عضلانی بستگی ندارد. به بیان ساده‌تر، عضلات حجیم‌تر همیشه به معنی قدرت بیشتر و عضلات کمتر به معنی قدرت پایین‌تر نیست. آنچه بیش از همه اهمیت دارد، «کیفیت عضلانی یا Muscle quality» است.
طبق تعریف، کیفیت عضلانی به «ظرفیت نیروی تولید شده نسبت به توده یا حجم بافت قابل انقباض» گفته می‌شد که در اینجا منظور از بافت قابل انقباض عضله‌ی اسکلتی است. به بیان ساده‌تر، کیفیت عضلانی به معنی قدرت یا توان عضله در واحد حجم عضله می‌باشد. این مقوله در مورد توان هوازی نیز صدق می‌کند و کیفیت عضلانی ورای توده‌ی عضلانی است.

طبق تعریف، کیفیت عضلانی از طریق تقسیم قدرت بیشینه یک بخش (مثلا پا) بر توده‌ی عضلانی آن بخش به دست می‌آید. عواملی مختلفی در بهبود یا تضعیف کیفیت عضلانی نقش دارند از جمله: 

_میزان توده‌ی عضله
_نوع فیبر
_نحوه‌ی قرارگیری فیبرها
_ظرفیت هوازی
_میزان توده‌ی چربی درون عضلانی
_فیبروز عضلانی
_فعال‌سازی عصبی-عضلانی

با توجه به آنچه گفته شد، بخشی از عوامل مؤثر در کیفیت عضلانی ژنتیکی بوده و برخی دیگر را می‌توان با تمرینات ورزشی و کسب مهارت، رژیم غذایی مناسب، مکمل‌های ورزشی و داروهای آنابولیک بهبود بخشید.

نگارنده: معصومه حسینی

فاکتورهای اساسی در آمادگی جسمانی

فاکتورهای اساسی در آمادگی جسمانی

فاکتورهای اساسی در آمادگی جسمانی کدام میباشند؟ چرا باید فاکتورهای اساسی در آمادگی جسمانی را بشناسیم؟

خیلی مهم است ورزشکار بداند در ورزشی که انجام می دهد کدام یک ازعوامل نقش اساسی ایفا میکند؛ زیرا از این طریق به نتایج مطلوب زیر خواهد رسید :

۱_ازفشارآوردن بی مورد برسایرعضلات ودستگاههای بدن جلوگیری می نماید

۲_ زمان رسیدن به نقطه عطف ومطلوب دربرخورداری ازفیزیک مناسب به حداقل ممکن میرسد(پیشرفت سریع )

۳_ازآسیب دیدگی بی مورد تا مقیاس بالایی جلوگیری میکند

۴_موفقیت اودرورزش تقریبا تضمین شده خواهد بود (به شرط اینکه سایر عوامل نیز حتما مدنظر گرفته شوندمانند وراثت آموزش صحیح وعلمی انتخاب درست رشته ورزشی و…)

۵_زمان اجرای مطلوب حرکات ورزشی طولانی تر میگردد.(در سالهای بیشتری می تواند به فعالیت ورزشی موردعلاقه خود بپردازد)

۶_:تقریبا باکمترین امکانات به بهترین نتایج دست خواهد یافت.

۷_ ازصرف هزینه های بی مورد بصورت چشمگیری کاسته میشود.

  هدف از آمادگی جسمانی و نکات کاربردی آن داشتن قلب ، عروق خونی و ریه ها و عضلاتی است که بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند .عوامل متعددی در آمادگی جسمانی مؤثر است اما چهار عامل بیش از عوامل دیگر در این میان ایفای نقش می کنند.

 این عوامل عبارتند از (قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطاف عضلانی و استقامت قلبی ریوی)

 قدرت عضلانی

حدود ۴۰ درصد وزن بدن را عضلات تشکیل می دهند این عضلات در خود تولید انرژی می کنند که این نیرو قدرت عضلانی نامیده می شود که البته قابل اندازه گیری نیز هست. مهمترین عامل شناخته شده در آمادگی جسمانی استعداد و توانایی عضلات در وارد کردن نیرو یا مقاومت در برابر آن است.

تمرینات قدرتی از عواملی است که سبب حجیم شدن تارهای عضلانی می شود و توانایی فرد را در کاربرد نیروی تولید شده افزایش می دهد. قدرت عضلانی اهمیت بسیاری در ورزش های مختلف و البته فعالیت های روزانه دارد بسیاری از مردان و حتی زنان از عضلات بازو و سرشانه ضعیفی برخوردار هستند که باعث ضعف در فعالیت های ورزشی و روزانه و ایجاد درد و بیماری در سنین بالا می شود.

 استقامت عضلانی

عضلات در خود انرژی ذخیره می کنند. این عمل به ماهیچه ها امکان می دهد که مدت زیادی به فعالیت خود ادامه دهند. این عمل عضلات را استقامت عضلانی گویند.

 استقامت عضلانی عبارت است از ظرفیت یک عضله یا گروهی از عضلات برای انقباض مداوم.

معمولاً استقامت عضله را با قدرت عضلانی اشتباه می گیرند ولی باید توجه کرد که معمولاً استقامت عضلانی عبارت است از توانایی در کاربرد قدرت و نگهداری این توانایی برای مدت نسبتاً طولانی. برای مثال در فعالیت هایی چون: برف پارو کردن، چمن زدن، نظافت و یا حرکات ورزشی چون دراز و نشست، بالا کشیدن بدن در حالت بارفیکس و . . . استقامت عضلانی نقش اساسی دارد که می شود با تمرینات منظم ورزشی آن را افزایش داد.

انعطاف عضلانی

توانایی در کاربرد عضلات در وسیع ترین دامنه حرکت آن ها به دور مفصل ها را انعطاف پذیری گویند. این عامل در آمادگی جسمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.با تمرینات ورزشی میزان توانایی مفاصل بدن در خم شدن و چرخیدن بیشتر می شود و در نتیجه کارایی عضلات بهبود می یابد اگر مفاصل از انعطاف کمی برخوردار باشند محدودیت حرکتی برای بدن ایجاد می شود.

انعطاف پذیری در فعالیت های روزانه چون باغبانی، خانه داری، فعالیت های ورزشی که احتیاج به نرمی و انعطاف پذیری دارند مؤثر است. که البته این نقش در فعالیت های ورزشی چون ژیمناستیک ، دو میدانی و . . . پر رنگ تر می شود.

استقامت قلبی و ریوی

بسیاری از دانشمندان و صاحب نظران ورزشی عقیده دارند که عامل استقامت قلبی ریوی در آمادگی جسمانی بیش از عوامل دیگر اهمیت دارد و بعضی دیگر دقیقاً بر عکس این نظریه مهر تأیید زدند. اما تجربه نشان داده است که استقامت قلبی ریوی از عوامل اساسی آمادگی جسمانی است و با تمرینات استقامتی شدید و سنگین می توان آن را ارتقاء بخشید.

نویسنده : عاطفه کردلو

منابع:

علم ورزش

Sport Body