بیماری خود ایمنی چیست؟ بیماری خود ایمنی بیشتر در چه افرادی مشاهده میشود؟
بیماری خودایمنی
بیماری خودایمنی شرایطی است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول های خودی حمله می کند. سیستم ایمنی بدن را در مقابل میکروبها ، ویروسها و باکتری ها محافظت می کند.
وقتی که حمله کنندگان بیگانه را حس می کند یک لشکر سلول جنگنده برای حمله به آنها می فرستد. معمولا سیستم ایمنی می تواند فرق سلول های خودی و بیگانه را تشخیص دهد. در بیماری خودایمنی سیستم ایمنی بافت های بدن را به اشتباه بیگانه تشخیص می دهد و پروتئین هایی به نام آتوآنتی بادی آزاد می کند که به سلول های سالم حمله می کنند. بیش از صد نوع بیماری خودایمنی وجود دارد که بسته به اینکه به کدام عضو بدن حمله کنند،متفاوتند.
از رایج ترین این بیماری ها: می توان به بیماری گریوز،هاشیموتو، لوپوس ، آرتریت روماتوئید ، سوزیازیس ، کولیت ، اولسراتیو ف بیماری کرون ، ام اس و دیابت نوع یک اشاره کرد.در بعضی از این بیماریها سیستم ایمنی فقط به یک بافت حمله می کند مثل دیابت نوع یک که به سلول های بتای پانکراس حمله می کند و بعضی دیگر مثل لوپوس همه ی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. هنوز دلیل اینکه چرا بدن به سلول های خودی حمله می کند درست مشخص نیست. ولی بعضی افراد بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری ها هستند ، مثلا زن ها دو برابر بیشتر از مردها به بیماری های خودایمنی مبتلا می شوند . بعضی بیماری های خودایمنی در جمعیت های خاص بیشتر دیده می شود مثلا آفریقایی ، آمریکاییها بیشتر به لوپوس مبتلا می شوند. بعضی از بیماری های خودایمنی مثل لوپوس و ام اس سابقه ی فامیلی دارند البته نه به این معنی که همه در یک خانواده به آن مبتلا می شوند ولی استعداد ابتلا به بیماری خودایمنی را به ارث می برند.
شیوع :چون شیوع بیماری خودایمنی رو به افزایش است محققان معتقدند که فاکتورهای محیطی مثل عفونت ها ، مواجهه با مواد شیمیایی و حلال ها ممکن است در ایجاد بیماری دخیل باشند. همین طور معتقدند که رژیم غذایی پرچرب و پرشکر امروزه و غذاهای فرآوری شده می توانند ایجاد التهاب کنندکه ممکن است پاسخ سیستم ایمنی را در برداشته باشند ، تئوری دیگری تئوری بهداشت است که معتقدند بخاطر واکسن ها و ضدعفونی کننده ها کودکان امروزه به اندازه ی قبل با میکروبها مواجه نمی شوند و عدم مواجهه می تواند باعث شود که سیستم ایمنی به مواد بی ضرر واکنش نشان دهد . با وجود اینکه وراثت یک سوم ریسک ابتلا به بیماری خودایمنی را شامل می شود ، آن در اثر شرایط محیطی و سبک زندگی است.
پیشگیری:در زندگی خیلی چیزها از کنترل ما خارج است اما حداقل بر غذایی که وارد بدن می کنیم کنترل داریم می توانیم سلامتی را تغذیه کنیم یا بیماری را. البته هنوز ثابت نشده که رژیم خودایمنی صددرصد برای این بیماری ها کمک کننده است ولی از آنجا که این رژیم ( رژیم خودایمنی ) خیلی سالم است و هیچ ریسک و خطری ندارد و به افراد در شناختن حساسیت های غذایی کمک می کند ، امتحان کردنش به بیماران خودایمنی توصیه می شود. چون این رژیم خوراکی هایی که می توانند باعث خودایمنی شوند ( مثل آنهایی که باعث سندرم روده ی نشت کننده می شوند و آنهایی که واکنش حساسیتی ایجاد می کنند ) را حذف می کند در حالیکه مواد مغذی اصلی و با کیفیت و سرشار از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها را که سلامت سیستم ایمنی و هورمون ها تامین می کنند را اضافه می کند می تواند به بهبود علائم بیماری کمک کند.
این یک رژیم کاهش وزن نیست ولی معمولا به دلیل محدود شدن خوراکی ها بخصوص هله هوله ها ، کاهش وزن را هم به همراه دارد. البته فراموش نکنید زیاد خوردن از خوراکی های سالم هم می تواند باعث افزایش وزن شود. پس فقط زمانی که گرسنه هستید غذا بخورید و وقتی سیر شدید و نه پر و سنگین ، دست از غذا خوردن بردارید. این رژیم جایگزینی برای داروها نیست و گرفتن این رژیم به معنای بی نیاز شدن از دارو نیست.
نگارنده: مهسا حاجیلو
