رفتن به محتوا
تاثیر ژنتیک در بدنسازی

تاثیر ژنتیک در بدنسازی

تا به حال به تاثیر ژنتیک در بدنسازی فکر کردین؟ جواب این سوال که ژنتیک چه تاثیری در بدنسازی دارد را در این مقاله بچه های تیم فیت کراسفیت براتون توضیح میدن.

هر فردی از نظر توانایی واکنش بسیار متنوع و متفاوت نسبت به بدنسازی نشان می دهد. افرادی که به طور ژنتیکی پتانسیل بالایی در بدنسازی دارند، سلول های ماهواره ای بیشتر درعضلات خود دارند بدنشان در واکنش به فشارهای تمرینات بدنسازی، می تواند سلول های ماهواره ای بیشتر هم تولید کند (سلول های ماهواره ای باعث رشد عضلات می شود ) .

فرقی نمی کند که چقدر سخت تمرین کنید ،محدودیت های ژنتیک بدنتان کار خودشان را خواهند کرد، این محدوده برای هر فرد متفاوت است و با افزایش سن پنهان می شود، شما می توانید با برنامه ای مناسب رشد عضلات خود را در این محدوده به ماکسیمم برسانید. ژنتیک تعیین می کند که چقدر آسان و شدنی است از دست دادن چربی بدنتان،به طور مثال اگر چند شخص با هم برنامه ای یکسان شروع کنند بعد از ۲ الی ۳ ماه هر کدام پیشرفت فیزیکی را مشاهده خواهند کرد اما میزان و مقدار پیشرفت فیزیکی هر شخص می تواند متفاوت باشد و این همان شرایط و ژنتیک است.

نکته مهم این است که ژنتیک تفاوت ایجاد می کند، اما تمرین هوشمندانه با رژیم غذایی و مکمل های غذایی می تواند به شما کمک کنند تا ژنتیک را به حداکثر برساند.
عوامل تعیین کننده اثر گذاری بر تمرینات شامل وزنی که به کار می برید، تعداد تکرارها، فراوانی تمرینات و تعداد تمرینات متفاوتی که دارید. از آنجایی که بدن هر شخصی واکنشی متفاوت به محرک های گوناگون نشان می دهد باید متغیر های مختلفی را امتحان کنید تا با بررسی نتایج ببینید چه تمرینی مناسب واکنش ژنتیکی بدن شماست.
نوع بدن : نسبت عضله به چربی تعریف می شود.
سه فرم اصلی نوع بدن :
اکتومورف : لاغر و باریک، به سختی عضله می سازد،درصد چربی بدنش خیلی پایین است.
مزومورف : ذاتاً بدنی عضلانی دارد، با شانه های پهن و دور کمر باریک ،درصد چربی بدنش پایین است، بیشترین پتانسیل را برای بدنسازی دارند.
اندومورف: هلو شکل و گرد هستند، به راحتی چربی انباشته می کنند وبه همین دلیل هم عضله هایش مخفی می شوند.
طول یک استخوان نقش اهرم دارد و می تواند در بدنسازی تاثیر بسزایی داشته باشد چون تعیین می کند چه مقدار وزنی را می توانید بلند کنید، استخوان بلندتر مانند اهرمی بلندتر، موثرتر نسبت به استخوان های کوتاهتر عمل می کنند و به تمرینات بدنسازی منفعت بیشتری می رساند.

هر بدنساز در هر تکرار خود بسته به طول استخوان ها ی دست و پاهایش و اینکه هر تاندون از چه نا حیه ای به استخوان چسبیده ، کاری متفاوت انجام می دهد، به طور مثال محل اتصال عضله دو سر هر چه از آرنج دورتر باشد، اهرم بهتری برای انجام تمرینات دو سر بازو خواهد بود.
منبع: علم ورزش
نویسنده : نسرین جباری

بدون دیدگاه، دیدگاه خود را در زیر اضافه کنید!


افزودن دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

12 − 3 =