از آنجایی که شکر افزوده ناسالم است. شیرین کننده های مصنوعی مختلفی اختراع شده که مزه ی شیرین را القا می‌کنند. برای اینکه این شیرین کننده ها بدون کالری هستند، مناسب برای کاهش وزن شناخته می شوند. با وجود مصرف افزایندشون و فرآورده های رژیمی شیوع چاقی حتی بدتر هم شده و استفاده از آنها بحث برانگیز و متناقض است. شیرین کننده های بسیاری با ساختارهای مختلف وجود دارد که می توانند گیرنده های مزه شیرین روی زبان را تحریک کنند. در حقیقت بیشتر آنها در مقایسه ی گرم به گرم، صدها برابر بیشتر از شکر هستند.

از معمول ترین این شیرین کننده ها میتوان آسسولفام، آسپارتام، نئوتام، ساخارین و سوکرالوز اشاره کرد.

بعضی از شیرین کننده ها با فرآوری مواد طبیعی ایجاد شدند، بنابراین در دسته شیرین کننده های مصنوعی قرار نمی گیرند مثل استویا و همینطور شکر الکل ها مثل اریتریتول، زایلیتول،سوربیتول و مانیتول. در مورد استویا در مبحث بعدی صحبت می کنیم.

 اثر روی اشتها: غذاهایی که با شکر شیرین شدند، باعث آزاد سازی مواد شیمیایی مغز و هورمون ها می شوند، که به عنوان قسمتی از چرخه پاداش شناخته می شوند. پاداش غذا برای احساس رضایت بعد از خوردن بحرانیست و شامل همان مدارهای مغز برای رفتارهای اعتیادی و اعتیاد به مواد مخدر می شوند. با این حال که شیرین کننده ها طعم شیرین دارند، خیلی از پژوهشگران معتقدند که چون کالری ندارند، جلوی کامل شدن چرخه پاداش را می گیرند. این می‌تواند دلیل این باشد که شیرین کننده ها مرتبط با افزایش اشتها و هوس غذاهای شیرین هستند.

ام آر آی در پنج مردی که شکر مصرف کردند، سیگنال های هیپوتالاموس را کاهش داده. هیپوتالاموس تنظیم کننده اشتها در مغز است. این اثر در افرادی که آسپارتام مصرف کرده بودند دیده نشده که نشان می دهند مغز آن را سیر کننده ندیده است که اشاره به این دارد که شیرین کننده بدون کالری ممکن است که باعث شود که بخواهید غذای بیشتری بخورید در نتیجه باعث افزایش کالری مصرفی می‌شود. با این حال در مطالعات دیگر شیرین‌کننده‌های مصنوعی اثر روی اشتها و کالری مصرفی نداشتند. برای مثال در مطالعه۶ ماه روی ۲۰۰ نفر جایگزینی نوشیدنی‌های شکر دار با نوشیدنی های شیرین شده با شیرین کننده های مصنوعی یا آب هیچ تأثیری روی مقدار غذای مصرفی نداشته است.

شیرینی و مصرف شکر:  بحث دیگری که وجود دارد این است که شیرین کننده های مصنوعی و مزه بسیار شیرینشان باعث وابستگی و هوس شکر بیشتر می شود. این ایده محتمل بر این است که دیده شده ترجیح مزه ها می تواند با تکرار مواجه شدن آموزش داده شود. برای مثال دیده شده که کاهش نمک و چربی برای چند هفته باعث کاهش ترجیح افراد به این مواد شده و شیرینی هم با اینها متفاوت نیست. با این حال که این فرضیه به خصوص در مورد شیرین کننده های مصنوعی اثبات نشده است اما محتمل است.

هر چه بیشتر مواد شیرین بخورید، بیشتر هم هوس می کنید. مسئله دیگر عادت کردن گیرنده های چشایی به شیرینی زیاد است که باعث می شود، گیرنده های چشایی شیرینی کمتر موجود در سبزیجات و میوه ها را کم حس کنند و برای همین به اندازه کافی به نظرتان خوشمزه نیایند.

تاثیر روی وزن بدن: در مطالعات مشاهده ای بسیاری دیده شده که مصرف نوشیدنی های شیرین شده با شیرین کننده های مصنوعی با افزایش وزن مرتبط بودند نه کاهش وزن. با این حال در بازبینی اخیر ۹ مطالعه ی مشاهده ای دیده شده که مصرف شیرین کننده های مصنوعی باعث افزایش کم BMI شده ولی نه افزایش وزن یا توده چربی.

نکته: مهم است که یادتان باشد که مطالعات مشاهده ای دلایل و اثرات را ثابت نمی کنند و فقط اجازه می دهند که محققان الگوهایی را پیدا کنند که به تحقیقات آینده کمک کند. با این حال اثر شیرین کننده های مصنوعی در تعداد زیادی مطالعات کنترل شده هم بررسی شده که شواهد معتبرتری ایجاد کردند. خیلی از مطالعات کلینیکی به این نتیجه رسیدند که شیرین کننده های مصنوعی کمک به کاهش وزن می کنند. در یک مطالعه ی ۱۸ماهه در ۶۴۱ کودک در سنین ۴ تا ۱۱ سال آنهایی که ۲۵۰ میلی لیتر نوشیدنی شیرینی شده با شیرین کننده‌های مصنوعی خوردند، وزن کمتری از کودکانی که نوشیدنی حاوی شکر دریافت کردند، اضافه کردند. ک بازبینی دیگر را روی ۱۷ مطالعه انجام شده با جشیرین کننده های میگزینی نوشیدنی های شیرین شده با نوشیدنی های شیرین شده با شیرین کننده های مصنوعی کاهش وزن دیده شده است. بنابراین مطالعات کنترل شده نشان می دهد ;ه شیرین کننده ها باعث افزایش وزن kمی شوند و ممکن است به کاهش مقداری وزن کمک کنند.

سلامتی فقط وزن بدن نیست. بعضی از مطالعات مشاهده ای شیرین کننده های مصنوعی را مرتبط با افزایش ریسک شرایط متابولیک مثل دیابت نوع ۲، بیماری قلبی و سندروم متابولیک می دانند. با این حال که مطالعات مشاهده‌ی علت و اثر را توضیح نمی دهد، نتایج بعضی از این مطالعات بسیار تکان دهنده است. مثلاً در یک مطالعه دیده شده که مصرف بالای نوشیدنی های رژیمی بدون الکل،ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ را در ۱۲۱ درصد افزایش می دهد. یک مطالعه دیگر نشان داده که این نوشیدنی‌ها ریسک سندروم متابولیک را ۳۴ درصد بیشتر می‌کند و در مطالعه ای در موش و انسان هر دو نشان داده که باعث عدم تحمل گلوکز و باعث اختلال در باکتری های روده می شود و همه می دانیم که باکتری های روده چه نقش مهمی در سلامت دارند و برای همین است که شیرین کننده های مصنوعی در رژیم های خودایمنی ممنوع هستند.

مصرف شیرین کننده ها به نظر نمی آید که باعث چاقش شوند، حداقل نه در کوتاه مدت چون مطالعات کنترل شده را نمی توان طولانی مدت انجام داد.

ممکن است جایگزینی شکر با شیرین کننده های مصنوعی باعث کاهش وزن شود ولی مقدارش کم است. اگر شیرین کننده مصرف می کنید و خوشحال و راضی از نتایج به دست آمده هستید، می توانید ادامه دهید امازیاده روی نکنید. ولی اگر در فواصل زمانی کوتاهی هوس شیرینی می کنید و قند خونتان تحت کنترل نیست یا مشکلات سلامتی دارید، پرهیز از شیرین کننده های مصنوعی را در نظر بگیرید. این را هم در نظر داشته باشید که در فراورده های رژیمی بجز شکر که جایگزین شده با شیرین کننده می تواند مواد دیگری وجود داشته باشدکه سالم نیستند مثل چربی های ترانس و مواد افزوده و نگهدارنده و با عادت کردن به خوردنشان شما شانس خوردن یک غذای سالم ، کامل و واقعی را از دست می دهید پس بهتر است مصرف این گونه مواد برای گاهی وقتها ، زمانیکه واقعا هوس کردید باشد، و نه روزانه.

این بار بیش از پیش به لیست مواد محصولات کامل توجه کنید.

کراسفیت ، فیت کراسفیت ، کراس فیت ، فیتنس ، تی آر ایکس ، تی ار ایکس ، TRX ، Crossfit ، Fitness ، سایت کراسفیت ، سایت فیت کراسفیت ، برنامه غذایی ورزشی ، برنامه ورزشی ، مربی کراسفیت، فروش لوازم ورزشی ، فروشگاه ورزشی ، فروشگاه فیت کراسفیت ، مشاوره ورزشی،احمد حیدری،ahmdheydari،شیرین کننده های مصنوعی،اشتها