چطور زمانی که وزن کم میکنیم قدرت عضلانی خود راحفظ کنیم؟

 کیفیت عضلانی؛ حفظ قدرت عضلانی در مسیر کاهش وزن

بدیهی است که در مسیر کاهش وزن، بخشی از وزن کاهش یافته از طریق تحلیل توده‌ی عضلانی خواهد بود. با این وجود، از طریق ورزش مقاومتی و افزایش سهم پروتئین رژیمی، می‌توان آن را به حداقل رساند و گاهی حتی معکوس کرد.

اما سوال رایجی که بسیار پرسیده می‌شود این است که «چگونه با وجود کاهش توده‌ی عضلانی در مسیر کاهش وزن، قدرت افزایش می‌یابد؟»
یا پرسیده می‌شود: «من که قدرتم‌ در تمرینات بیشتر شده چگونه تست ترکیب بدنی من نشون میده عضله از دست داده‌ام؟»
بگذارید با یک مثال توضیح دهم! فرض کنید فردی با ۴۰ کیلوگرم عضله و با رکورد پرس سینه ۶۰ کیلوگرم در ۸ تکرار، پس از ۶ ماه کاهش وزن، توده‌ی عضلانی‌اش ۳۹ کیلوگرم اما رکورد پرس سینه‌اش در ۸ تکرار به ۸۰ کیلوگرم رسیده است (۱ کیلوگرم کاهش عضله اما ۲۰ کیلوگرم افزایش قدرت).

توجه: نکته‌ای که به آن توجه نمی‌شود این است که کاهش یا افزایش قدرت، تنها به حجم توده‌ی عضلانی بستگی ندارد. به بیان ساده‌تر، عضلات حجیم‌تر همیشه به معنی قدرت بیشتر و عضلات کمتر به معنی قدرت پایین‌تر نیست. آنچه بیش از همه اهمیت دارد، «کیفیت عضلانی یا Muscle quality» است.
طبق تعریف، کیفیت عضلانی به «ظرفیت نیروی تولید شده نسبت به توده یا حجم بافت قابل انقباض» گفته می‌شد که در اینجا منظور از بافت قابل انقباض عضله‌ی اسکلتی است. به بیان ساده‌تر، کیفیت عضلانی به معنی قدرت یا توان عضله در واحد حجم عضله می‌باشد. این مقوله در مورد توان هوازی نیز صدق می‌کند و کیفیت عضلانی ورای توده‌ی عضلانی است.

طبق تعریف، کیفیت عضلانی از طریق تقسیم قدرت بیشینه یک بخش (مثلا پا) بر توده‌ی عضلانی آن بخش به دست می‌آید. عواملی مختلفی در بهبود یا تضعیف کیفیت عضلانی نقش دارند از جمله: 

_میزان توده‌ی عضله
_نوع فیبر
_نحوه‌ی قرارگیری فیبرها
_ظرفیت هوازی
_میزان توده‌ی چربی درون عضلانی
_فیبروز عضلانی
_فعال‌سازی عصبی-عضلانی

با توجه به آنچه گفته شد، بخشی از عوامل مؤثر در کیفیت عضلانی ژنتیکی بوده و برخی دیگر را می‌توان با تمرینات ورزشی و کسب مهارت، رژیم غذایی مناسب، مکمل‌های ورزشی و داروهای آنابولیک بهبود بخشید.

نگارنده: معصومه حسینی